11 Ιουλ 2008

Δεν θέλω να ξανακοιμηθώ ποτέ!...




Ξαπλώνω για να κλείσω τα μάτια, να ξεκουραστώ, να κοιμηθώ.
Όμως θύμησες έντονες στροβιλίζουν στο μυαλό μου, σαν ερινύες που ζητούν εξηγήσεις.
Η σκέψη μου ένα τσιγάρο σκέτο, άφιλτρο με γεύση πικρή.
Προσπαθώ να μήν συλλογιέμαι ούτε το παρελθόν, ούτε το παρόν, ούτε το μέλλον.
Δεν θέλω να με αιφνιδιάσουν πάλι όπως στο χθές, ούτε στο σήμερα, ούτε στο αύριο.
Θα σταθώ άγρυπνος φρουρός του οχυρού της ψυχής μου.
Θα ονειρεύομαι πλέον με τα μάτια ανοιχτά.
Το μόνο που θέλω απ' τη ζωή μου να μείνω ξύπνιος να μήν σκέφτομαι...

2 σχόλια:

Όναρ είπε...

Ξέρεις..είναι περίεργο..συνήθως δεν σκεφτόμαστε στον ύπνο μας..αλλά εσύ τα αντιστρέφεις..κάποιο λόγο θα έχεις..σίγουρα..αλλά και πάλι μήπως μπορείς τις σκέψεις να ελέγξεις και ελέυθερα να ονειρευτείς;..ή μήπως όχι..; Καλησπέρες Σαββιατιάκες, έτοιμες για ύπνο..

greendim είπε...

oναρ...
κι όμως συμβαίνει!
Καλή εβδομάδα να 'χεις...