11 Δεκ 2011

Ξαναβάζω στη θήκη το μαχαίρι!...


Το πνεύμα των Χριστουγέννων ήδη μου χαϊδεύει την συνείδηση. Αρκετά με την μιζέρια της ψυχής μου. Αναίτια λιποψυχώ στον χρόνο. Κάποιοι άνθρωποι που μ' αγαπούν, έχουν ανάγκη τα κουράγια μου. Πίνω λίγο από το λικέρ της σοφίας. Ανοίγω την πόρτα κι ορμητικά βγαίνω έξω στο φως. Τα γόνατα γυμνά και ματωμένα, μα μένω αλύγιστος στη μέγγενη του τρόμου. Θαρρεύω ξανά από καιρό και νοιώθω μια Πύρρεια νίκη να με περιμένει. Ο Σταντάλ είχε πει: "τίποτε δεν σε κάνει πιο δυνατό όσο η κακία των ανθρώπων".
Ξαναβάζω στη θήκη το μαχαίρι και ξεκινώ και πάλι...




6 σχόλια:

humanity είπε...

ΣΩΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΩΣΤΗ ΚΙΝΗΣΗ!...

ΚΑΙΡΟ ΕΙΧΑ ΝΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!
ΚΑΛΩΣ ΞΑΝΑΡΘΕΣ!

greendim είπε...

humanity...
με συγκινείς βαθιά...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λίγο να ξαποστάσουμε, γιατί μας περιμένουν δύσκολες μέρες και καιροί

ΤΕΛΕΙΑ η μουσική σου συντροφιά!!!

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

greendim είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ...

καλές γιορτές και σε σένα γλυκιά μου!...

Unknown είπε...

ευχομαι καλες γιορτές υγεία και χαρά...καλά χριστούγεννα

greendim είπε...

homemade...
σε ευχαριστώ και ανταποδίδω πολλαπλώς!...