23 Ιουν 2008

"Αυτοί δεν είναι οι δρόμοι που γνωρίσαμε..."





Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε


Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους


Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες


Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες.


Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι


Λιθοβολοῦν τοὺς ξένους, θύουν σ᾿ ὁμοιώματα,


Εἶσαι ἕνας ἄγνωστος μὲς στὸ ἄγνωστο ἐκκλησίασμα


Κι ἀπὸ τὸν ἄμβωνα ἀφορίζουνε τοὺς ξένους


Ρίχνουνε στοὺς ἀλλόγλωσσους κατάρες



Ἐσὺ στοὺς σκοτεινοὺς διαδρόμους χώσου


Στὶς δαιδαλώδεις κρύπτες ποὺ δὲν προσεγγίζει


Οὔτε φωνὴ ἀγριμιοῦ ἢ ἦχος τυμπάνου·


Ἐκεῖ δὲ θὰ σὲ βροῦν. Γιατί ἂν σ᾿ ἀφορίσουν


Κάποιοι –ἀναπόφευκτα– στὰ χείλη τους θὰ σὲ προφέρουν


Οἱ σκέψεις σου θ᾿ ἀλλοιωθοῦν, θὰ σοῦ ἀποδώσουν


Ψιθυριστὰ προθέσεις, θὰ σὲ ὑμνήσουν.


Μὲ τέτοιες προσιτὲς ἐπιτυχίες θὰ ἡττηθεῖς.


Τεντώσου ἀπορρίπτοντας τῶν λόγων σου τὴν πανοπλία


Κάθε ἐξωτερικὸ περίβλημά σου περιττὸ


Καὶ τῆς Σιωπῆς τὸ μέγα διάστημα, ἔτσι,


Τεντώσου νὰ πληρώσεις συμπαγής.



Αφιερωμένο στη μνήμη ενός πολύ ευαίσθητου ανθρώπου, του επιστήμονα και σπουδαίου ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη που "έφυγε" σαν σήμερα πριν από τρία χρόνια...




7 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σαφώς και δεν είναι οι δρόμοι που γνωρίσαμε....
Καλή σου μέρα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

greendim είπε...

Καλή σου μέρα!...

pkrimpis είπε...

Μπράβο ρε Greendim. Ο Μανώλης Αναγνωστάκης είναι μια απο τις προσωπικότητες για τις οποίες είμαι περήφανος ως Έλληνας. Σήμερα το ότι μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα οφείλεται στους αγώνες που έδωσε για τη Δημοκρατία μαζί με πολλούς άλλους.

Είχα διδαχθεί στη Γ Λυκείου το εξής ποίημα

Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 μ.Χ.

Στην οδό Αιγύπτου ―πρώτη πάροδος δεξιά―
Τώρα υψώνεται το μέγαρο της Τράπεζας Συναλλαγών
Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως.
Και τα παιδάκια δεν μπορούνε πια να παίξουνε από τα τόσα τροχοφόρα που περνούνε.
Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατε
Τώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν μυστικά, δεν εμπιστεύονται,
Όσα επιζήσαν, εννοείται, γιατί ήρθανε βαριές αρρώστιες από τότε
Πλημμύρες, καταποντισμοί, σεισμοί, θωρακισμένοι στρατιώτες·
Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα οι ίδιοι στα παιδιά τους
Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα
Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους.
Προς το παρόν, στον παλιό δρόμο που λέγαμε, υψώνεται Η Τράπεζα Συναλλαγών
―εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι αυτός συναλλάσσεται―
Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως
―εμείς μεταναστεύουμε, εσείς μεταναστεύετε, αυτοί μεταναστεύουν―
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε κι ο Ποιητής
Η Ελλάδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία, τις ωραίες εκκλησιές

Η Ελλάς των Ελλήνων.

(από το Ποιήματα 1941-1971, Νεφέλη 2000)

Σ' αυτή τη σελίδα είναι και η ανάγνωση απ' τον ίδιο.
http://www.snhell.gr/lections/content.asp?id=127&author_id=1&page=anthology

greendim είπε...

Anisixe3...
κάτι τέτοια σχόλια με συγκινούν απίστευτα!...
σε ευχαριστώ από μέσα μου βαθιά γι αυτό...

Ανώνυμος είπε...

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ anisixos3 Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΡΩΣΟΠΙΚΟΤΗΤΕΣΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ...
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΕΣ ΣΤΟΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΥΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ,ΑΠΟΡΩ ΑΝ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ...
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ

spyros1000 είπε...

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ anisixos3 Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΡΩΣΟΠΙΚΟΤΗΤΕΣΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ...
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΕΣ ΣΤΟΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΥΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ,ΑΠΟΡΩ ΑΝ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ...
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ

greendim είπε...

Σπύρος με χίλια που λένε!...