Χρόνια πολλά από τη Νέα Κίο!...

Ξύπνησα λίγο μετά τις 6. Έξω πίσσα σκοτάδι. Ντύθηκα βιαστικά, έφτιαξα τσάι και βγήκα από το σπίτι πίνοντας το. Ο νοτιάς αγκάλιασε όλο μου το είναι. Πήρα το αυτοκίνητο και τράβηξα για τα θερμοκήπια του κουμπάρου μου. Ο ουρανός σχεδόν ακουμπούσε τη γη. Η καταχνιά και η υγρασία του καιρού έκανε το τοπίο επιβλητικό. Όταν έφτασα, οι εργάτες ήσαν ήδη ξύπνιοι μαζεμένοι γύρω από την ξυλόσομπα και έπιναν καφέ. Έκατσα και εγώ μαζί τους και είπαμε διάφορα. Ήταν Κυριακή και η μέρα όπως για μένα έτσι και για αυτούς ήταν χαλαρή. Όταν έφυγα είχε φωτίσει για τα καλά. Πήρα τον δρόμο για το κανάλι του χωριού που γίνεται ένα με την παραλία. Όλα ήσαν ήσυχα. Ρούφηξα τον παγωμένο αέρα του πρωινού για να φυλακίσω μέσα μου μια ακόμη ομορφιά της ζωής. Μετά από λίγο, ξεκίνησα για το σπίτι χαμογελώντας σε όλη την μικρή διαδρομή από την χαρά που είμαι για άλλη μια χρονιά υγιής. Όταν έφτασα σπίτι, το τζάκι έκαιγε. Ένας ένας ξύπναγε σιγά σιγά. Τα αγαπημένα μου πρόσωπα ήσαν εκεί και με περίμεναν. 
Καλημέρισα με ενθουσιασμό.
Και του χρόνου με υγεία! Καλή χρονιά να έχουμε!...