φιλιά και φιλιά
στήθια κοριτσιών γυναικών
κρίνα και ρόδα
η μνήμη μου νοιώθει ένα χάδι
λούζω τα μάτια
αφήνω τα χέρια
στο πιο καθαρό νερό
ανεβαίνω σ' ενα γαλάζιο βουνό
(μια θάλασσα κοιτάζω
που με προσέχει)
φτάνω στην κορυφή
ανέλπιστο ουρανό
και αντικρίζω τα σύννεφα
κι ανάμεσα στα σύννεφα
τα χρόνια μου ακέραια
Γιώργος Σαραντάρης: περίπατος στο παρόν (1934). Από την ποιητική συλλογή: Ουράνια.
2 σχόλια:
Αργώ να περάσω από το κουτουκάκι σου, αλλά κάθε φορά που περνώ ανακαλύπτω περισσότερα κοινά μας.
Το τραγούδι ένα από τα πλέον αγαπημένα μου, όσο για το ποίημα και την εικόνα αρκεί να σου πω πως ένιωσα τον ερωτισμό του έως εδώ.
Φιλί δροσερό από Μελβούρνη!
agrimio...
θα κρατήσω τη δροσιά του φιλιού σου να με συντροφεύει...
Δημοσίευση σχολίου