"Σαν τα καράβια φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
σταματημένα μες τη μέση του πελάγου.
Έχει η ανάσα τους μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου.
Εσύ δεν είσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές
εσύ δεν είσουνα που μίλαγες για αγάπη.
Εσύ δεν έλεγες οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη.
Μ'ενα τσιγάρο
σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζει με φάρο
που σκοντάψανε τα πλοία
Εσύ δε μ' εμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά
στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες.
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες.
Μ'ενα τσιγάρο
σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζει με φάρο
που σκοντάψανε τα πλοία"
σταματημένα μες τη μέση του πελάγου.
Έχει η ανάσα τους μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου.
Εσύ δεν είσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές
εσύ δεν είσουνα που μίλαγες για αγάπη.
Εσύ δεν έλεγες οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη.
Μ'ενα τσιγάρο
σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζει με φάρο
που σκοντάψανε τα πλοία
Εσύ δε μ' εμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά
στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες.
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες.
Μ'ενα τσιγάρο
σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζει με φάρο
που σκοντάψανε τα πλοία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου