20 Νοε 2013

"Αισθάνομαι ότι υπάρχει μέσα μου κάτι που θέλει να ανατείλει"...




Τι κι αν περνούν τα χρόνια, τι κι αν οι χαρές της καθημερινότητας υπολείπονται κατά πολύ της λύπης, τι κι αν η εσωστρέφεια νικάει συνήθως την εξωστρέφεια. Είναι στιγμές που η ανάταση των αισθήσεων γίνεται ανάσταση της ψυχής. Γιατί εκεί που οι ανθρώπινες αδυναμίες μου με οδηγούν πολλές φορές στο μαυρισμένο τοπίο της ερημίας μου, ένα αόρατο χέρι με βοηθάει να συναρμολογήσω τα θραύσματα των συναισθημάτων μου και να  οδηγηθώ στη λύτρωση. Μια λύτρωση που είναι η αιτία να ανθίσει ότι πιο όμορφο υπάρχει μέσα μου.
Τότε είναι που θέλω να βγω έξω στο κενό και να φωνάξω: "Δεν είμαι εγώ. Είμαι ένας άλλος"!

Ο τίτλος του ποστ είναι από ένα ποίημα του Αρθούρου Ρεμπώ.



12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ή είμαι ΕΓΩ.
που είμαστε πολλοί.

(ο Πεσσόα έχει σχεδόν 72 ετερώνυμους) !!!!!!

nikosmous είπε...

Αφού είσαι ακόμα στην σκηνή καλέ μου φίλε, καλά σε βλέπω!Για όλα τ' άλλα μη σκας, παιχνίδια του μυαλού είναι!
Την καλησπέρα με την αγάπη μου αφήνω!

greendim είπε...

Ηλέκτρα...
εξαιρετικός, αγαπημένος Πεσόα!
http://www.greendim.blogspot.gr/2008/02/20.html

greendim είπε...

Νίκο...
πάντα παρών "επί σκηνής" και πάντα "Ονειροφύλακας".
Σου εύχομαι τα καλύτερα!...

Ευάγγελος είπε...

Λύτρωση, είναι η λέξη κλειδί, καλέ κι ευαίσθητε φίλε μου!

'Οσοι αναγνώστες διαβάσουν την περιεκτική ανάρτησή σου ακούγοντας ταυτόχρονα και το τραγούδι -δεν μπορεί- θα το αισθανθούν, όπως το αισθάνθηκα κι εγώ!

Ζούμε, δεν υπάρχουμε απλώς και δεν κάνουμε το χατήρι σε κανέναν πεσιμιστή! Κρατάμε γερά!

greendim είπε...

Ευάγγελε...
Πόσα κατάλαβες χωρίς να με γνωρίζεις;
Σε ευχαριστώ για το "ακούμπηγμα" σου!...

Vam33 είπε...

Τέλειο ποστ!

greendim είπε...

Vam33...
σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την "παρέα" που κάνουμε εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Μας στέρησαν τα πάντα.. δεν μπορούν να μας στερήσουν το χαμόγελο και την περηφάνεια! Δεν τα αξίζουν.

Φιλικούς χαιρετισμούς από τη μακρινή Μελβούρνη :)

greendim είπε...

αγρίμι, αγριμάκι μου...
φταίμε κι εμείς αλλά χαμογελάμε και προχωράμε!

Φιλιά πολλά πό τη μικρή και όμορφη Ελλάδα μας!...

Ανώνυμος είπε...

ήταν σαν να άγγιξες ένα κομμάτι όλων μας..
δεν γίνεται να μας τα πάρουν όλα,πρέπει να ζήσουμε,όχι απλά να υπάρχουμε..
πολύ ουσιαστική η ανάρτηση σου..
χαίρομαι που πέρασα..
όμορφη μέρα να έχεις..

greendim είπε...

Νικολέτα...
θα Ζήσουμε με Ζ κεφαλαίο!
Χαίρομαι για σένα...πολλές καλημέρες!...