Ο λαγός και η χελώνα...

Το παρακάτω ποιηματάκι το αφιερώνω σε αυτούς που μια ζωή βιάζονται και ζουν με το άγχος. Σε αυτούς που βιάζονται να τα μάθουν όλα, που βιάζονται να πετύχουν, που βιάζονται να τελειώσουν, που βιάζονται να πλουτίσουν, που βιάζονται να παντρευτούν, που βιάζονται να μεγαλώσουν, που βιάζονται να ζήσουν, που βιάζονται να πεθάνουν...
Για όλους αυτούς έχω να πω: Παιδιά...ας μείνουμε πάντα παιδιά!

Ο λαγός και η χελώνα
ξεκινήσαν κι οι δύο
για ταχύτητας αγώνα
ποιός θα πάρει το βραβείο;

Όλος σιγουριά και χάρη
τρέχει πρώτος ο λαγός
μα τον έπιασε η νύστα
κι εκοιμήθηκε ο κουτός

Αχ λαγέ μου καυχησιάρη
το βραβείο θα το χάσεις
σε ξεπέρασ' η χελώνα
ξύπνα τρέχα να προφτάσεις!

Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει
τη χελώνα να προλάβει
και πώς έχασε τη νίκη
δε μπορεί να καταλάβει

Μα στο τέρμα όταν φτάνει
έχει χάσει τον αγώνα
τον επρόλαβε στο δρόμο
αργοκίνητη χελώνα!