Ένα χαζοχαρούμενο πρωινό!...

Ξυπνάω σήμερα το πρωί (η ώρα ως συνήθως είναι έξη και μισή), ανοίγω το παράθυρο και νοιώθοντας μια έντονη ψύχρα στο άπλυτο ακόμα πρόσωπο μου, βλέπω το φως της ημέρας να έρχεται αργά αλλά επιθετικά. Κοιτάζω το εξωτερικό θερμόμετρο -που δεν λαθεύει ποτέ- και βλέπω τον υδράργυρο χαμηλωμένο στους έξη βαθμούς! "Τί έγινε ρε παιδιά;" ακούω τον εαυτό μου να ρωτάει φωναχτά. Κατοικώ σε μιαν άκρη του λεκανοπεδίου αρκετά μέτρα ψηλά από το κέντρο της πόλης. Όμως είναι φορές όπως σήμερα, που ο καιρός με αιφνιδιάζει.
Αφού πλένομαι και κάνω όλη την πρωινή διαδικασία για να συνέλθει το σώμα μου, ανοίγω από περιέργεια τον υπολογιστή προκειμένου να λύσω το "αίνιγμα" μέσω του διαδικτύου. Τότε είναι που ασυναίσθητα μου φεύγει ένα χαμόγελο μέσα από τα χείλη. Η άνοιξη είναι ήδη έξω από την πόρτα μου. Από αύριο ο καιρός ζεσταίνει, και δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα...

Υ.Σ. Κάποιες φορές έχοντας ανάγκη να ξεφύγω από την ασφυχτική πίεση της καθημερινότητας μας, ασχολούμαι -καλή ώρα- χαζοχαρούμενα, με ανούσια και ανύπαρκτα προβληματάκια!

Καλή και τραγουδιστή άνοιξη για όλους μας!...

 

Η άλλη Ελλάδα...

Σήμερα θα ήθελα με δύο λόγια να ολοκληρώσω την τριλογία μου σχετικά με την Ελλάδα που επιθυμώ. Την άλλη Ελλάδα. ("Περί παρελθοντολογίας", "περί μιζέριας", "η άλλη Ελλάδα").
Υπάρχουν πολλοί ανάμεσα μας που δουλεύουν καρτερικά για να τα βγάλουν πέρα και γιατί όχι, να προοδεύσουν. Που ξεπερνάνε τις τρικλοποδιές που τους βάζει το δυδκίνητο κράτος και η οπισθοδρομική κοινωνία που τους περιβάλλει. Που δεν κατεβαίνουν σε απεργίες γιατί πιστεύουν στον εαυτό τους. Που βαρέθηκαν τις "θεωρίες" και πασχίζουν για τις "πράξεις". Που δεν ασχολούνται και πολύ με τα κόμματα και την πολιτική αλλά με την πραγματική ζωή. Που δεν μένουν στα ίδια και τα σίγουρα αλλά διαρκώς καλυτερεύουν τις γνώσεις τους. Που δεν έχουν σκυμμένο το κεφάλι αλλά εργάζονται κοιτάζοντας σε με χαμόγελο. Που δεν τα περιμένουν όλα από τους γονείς τους αλλά ανεξαρτοποιούνται και αρκούνται και στα λίγα. Που δεν τους αρέψει η κλάψα για καθημερινότητα αλλά το γέλιο και η αυτοπεποίθηση. Που δεν νοιώθουν "χαμένοι από χέρι" αλλά ευλογημένοι που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Που αισθάνονται ευγένεια γι αυτόν εδώ τον τόπο.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι η άλλη Ελλάδα!...