25 Σεπ 2013

Ο μικρός θεός του Πηλίου...


Αύγουστος στο βουνό των Κενταύρων.
Θαυμάσιο το συναίσθημα να ξυπνάς και να παίρνεις το πρωινό σου μέσα στη δροσιά του απέραντου πράσινου που σε αγκαλιάζει. Έκπληξη για το σώμα σου να το βουτάς σε μια σειρά από υπέροχες παραλίες, κατεβαίνοντας κάποιες εκατοντάδες μέτρα υψόμετρο σε χρόνο δεκαπέντε λεπτών! Συναρπαστικές εμπειρίες να περπατάς τα απογεύματα, μέσα από μονοπάτια στα ατελείωτα δάση από δέντρα καρποφόρα και μη. Ερωτικές ατμόσφαιρες με βραδινό φαγητό στις λιλιπούτειες πηλιορείτικες πλατείες και εσύ να νιώθεις πρωταγωνιστής σε σκηνικό θεάτρου.
Ένας μικρός θεός σε ευλογημένο τόπο...






4 σχόλια:

Ευάγγελος είπε...

Βρέθηκα πέρσι το καλοκαίρι σ' αυτά τα μέρη και καταλαβαίνω για τι μιλάς, φίλε Δημήτρη. Σου εύχομαι εγκάρδια και του χρόνου με υγεία!

greendim είπε...

Ευάγγελε,
παλιέ διαδυκτιακέ μου φίλε...
χαθήκαμε!
Σε ευχαριστώ για τα ευγενή σου σχόλια. Εύχομαι να πέρασες το καλοκαίρι όπως ήθελες.
Καλό Φθινοπωροκαλόκαιρο!...

Ανώνυμος είπε...

- Άργησα...:) -
Να μας ξανάρθετε! Και του χρόνου, ακόμη καλύτερα! Επίσης τα μέρη μας είναι υπέροχα και το χειμώνα! (ε, να μην το παινέψω το σπιτικό μου; χε χε!)
Τα φιλιά μου!

greendim είπε...

Eva μου...
πραγματικά υπέροχα τα μέρη σας!
Η απόδειξη το πόσο μ'αρέσουν είναι ότι έχω έρθει 4 φορές!...