Ο Ανρί Ματίς (Μatisse, Henri Emile Benot), γεννήθηκε την τελευταία ημέρα του 1869 στην βορειο-ανατολική Γαλλία όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε νομικά, ένα αντικείμενο που τον έπληττε. Γι αυτό ενώ ξεκίνησε να δουλεύει σαν συμβολαιογράφος, παράλληλα έκανε μαθήματα σχεδίου. Σε αυτό το τελευταίο βρήκε παρηγοριά όταν καθηλώθηκε για ένα διάστημα από μια σοβαρή ασθένεια στο κρεβάτι. Μια παρηγοριά που μετατράπηκε σε χαρά όταν, η μητέρα του μετά την ανάρρωση του χάρισε ένα κουτί με χρώματα. Αυτό ήταν. Η τέχνη της ζωγραφικής είχε κερδίσει ένα άξιο εκπρόσωπο της.
Αφοσιώθηκε λοιπόν σε αυτό που αγάπησε σπουδάζοντας πρώτα στην ακαδημία Ζυλιάν και μετά στην σχολή καλών τεχνών. Είμαστε στα 1891. Εκεί ο δάσκαλος Γκουστάβ Μορώ τον ωθεί να αρχίσει να βγάζει το "ταλέντο " του. Ξεκινά μιμούμενος τον Σεζάν και τον Μονέ αλλά κατά βάση τον επηρεάζει κυρίως ο Βαν Γκονγκ, αλλά και ο Γκογιέν.
Φτάνοντας στα 1900 ήδη, τα έργα του χαρακτηρίζονται από την λατρεία του να αιχμαλωτίζει το φως. Αργότερα στα 1906 επιστρέφοντας από την Αλγερία φέρνει μαζί του διάφορα αντικείμενα. Είναι η περίοδος της ζωής του όπου μελετά και αποτυπώνει στην τέχνη του την αφρικάνικη πλαστική. Αλλά και λίγα χρόνια μετά αποτυπώνει στον καμβά το πόσο τον έχουν επηρεάσει το ταξίδι στην Μόσχα όπου μυείται στην βυζαντινή τεχνοτροπία, ή από την Ιαπωνική τέχνη της οποίας γίνεται λάτρης ή από το μεσογειακό τοπίο.
Πάντα ανοιχτός σε κάθε τι νέο, προχωρά με την τέχνη του πέρα από τον ιμπρεσιονισμό καθώς και τον νεο-ιμπρεσιονισμό, ενδιαφέρεται για το καινούριο ρεύμα που λέγεται "ντιβιζιονισμός" (όπου χρησιμοποιούνται μικρές κουκίδες), κάνοντας μια στροφή προς τα δυνατά χρώματα και τις αντιθέσεις. Γι αυτό και τα έργα που εκθέτει στο "φθινοπωρινό σαλόνι" του 1905 σοκάρουν τους κριτικούς που μαζί με τα έργα των Βλαμένκ και Ντερέν τα ονομάζουν "άγρια θηρία" (fauves). Έτσι γεννιέται το κίνημα του "φοβισμού". Οι εκφραστές αυτής της τάσης θα συγκρουστούν με κάθε κοινωνικό και καλλιτεχνικό κατεστημένο, έχοντας ο καθένας τις δικές τους προσωπικές πεποιθήσεις και ιδέες στην τέχνη τους. προσπαθώντας να απογειώσουν την ελευθερία του χρώματος περισσότερο και κόντρα σε ότι έχουν διδαχθεί από τους δασκάλους τους (Βαν Γκονγκ, Γκογιέν κλπ).
Στον "φοβισμό" με πρωτοπόρο τον Ματίς, ανατρέπονται πολλά. Ο πίνακας είναι πρώτα ζωγραφιά (υποκειμενικότητα) και μετά ότι αντικείμενο αποτυπώνει (αντικειμενικότητα). Στην ουσία είναι πυκνές πινελιές από χρώματα. Αντιλήψεις που έχουν επηρεαστεί από τις θεωρίες για την τάξη και την αταξία των πραγμάτων των Μπερξόν και Προυστ.
Ο Ανρί Ματίς υπήρξε πραγματικός επαναστάτης στην ιστορία της ζωγραφικής. Ανέτρεψε τη θεωρία για τα αντικείμενα αλλάζοντας τα φυσικά τους χρώματα. Θέλησε να μας φέρει σε επαφή με έναν άλλο κόσμο που εκείνος θεωρούσε πραγματικό. Έναν κόσμο που απείχε πολύ από τον ορατό.
Πέθανε το 1954.
Δείτε το ταλέντο του Ματίς:
Καρμελίνα Γυμνή
Φυτό
Οδαλίσκη
Σκεπτική Φυτά
Γυάλα Με Χρυσόψαρα Μωβ Ρόμπα
Όλες Οι Φάσεις Του Μπλε Γυμνού
Φρουτιέρα Τοπίο
Χρωματικοί Συνδυασμοί Φύλλων
Υπαίθριος Χορός
'Αποψη Τοπίου Γυναίκα Με Αμφορέα
Μαντήλι Γυμνό Με Πορτοκάλια_tile.jpg)
Οδαλίσκη Ι
Ροζ Γυμνό
Βάζο Με Ανεμώνες
Συνδυασμός Οπτασιών
Νεκρή Φύση
Παράθυρο Με Θέα Στο Λιμάνι
Μελέτη Μουσικής
Μουσικός Διάλογος
Η Θάλασσα Της Πολυνησίας 
Νεκρή Φύση Με Γεράνια
Φυτό
Οπτασία
Μαροκινό Τοπίο Νεκρή Φύσησημείωση: τα έργα είναι από τον εξαιρετικό ιστότοπο www.peri-grafis.com
.jpg)