Το δύσκολο φετινό καλοκαίρι...

Το καλοκαίρι είναι πλέον για τα καλά εδώ. Απλωμένο στην καθημερινότητα μας, στα σεντόνια μας το βράδυ, στη ρουτίνα μας την ημέρα. Μετά από έναν βαρύ χειμώνα η ανυπομονησία έδωσε τη θέση της στην ανακούφιση. Κάθε χρόνο, με τα πρώτα χάδια του θερινού ηλιοστασίου, το μυαλό και το σώμα μου ετοιμάζονται να πετάξουν. Αλλά εφέτος, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα φτερά είναι πληγωμένα. Η σκέψη με κόπο σπρώχνει το κορμί, κι αυτό δεν την ακούει. Θολό το τοπίο φαίνεται γύρω μου με τους ανθρώπους να στέκουν βουβοί. 

Όμως ταυτόχρονα νοιώθω και την ενέργεια που σου δίνει αυτή η εποχή με τον υπέροχο καιρό που με κάνει να σπάω ένα χαμόγελο και να υπομένω τα πάντα ελπίζοντας.

Είθε λοιπόν, ο ζωοδότης ήλιος, η πλανεύτρα θάλασσα και η θερινή ραστώνη να μας κάνουν όλους, να αναλογιστούμε τρόπους  για καλύτερα καλοκαίρια αλλά και χειμώνες.

Οι εποχές είναι δύσκολες αλλά και οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να αντέχουν!...

υ.σ. Το Σαββατοκύριακο αρχίζω για φέτος τα μπάνια στη θάλασσα.