Zητείται έμπνευση!...

Πόσο πολύ με έχουν επηρεάσει όλα αυτά που συμβαίνουν στη ελληνική κοινωνία. Τόσο που δεν είμαι σε θέση να αφήσω ελεύθερο το πνεύμα μου και τη ψυχή μου. Γι αυτό και αυτή η δωρικότητα τελευταία.
Ελπίζω όμως...και σύντομα...

Μπαμπά, φοβάμαι να μεγαλώσω!...

Πόσο ανήσυχο και επιφυλακτικό μοιάζει να είναι το βλέμμα του μωρού που κοιτάζει τον φακό. Λες και ξέρει τί το περιμένει τα επόμενα χρόνια στη ζωή που έρχεται. Λες και κοιτάζει όλους εμάς απορώντας για την ανθρώπινη κοινωνία που του φτιάξαμε. Ας αγωνιστούμε όλοι μας στον βαθμό που ο καθένας μπορεί, να μην επιβεβαιωθούνε οι φόβοι του.
Αυτό που χρωστάμε σε όλα τα παιδιά του κόσμου δεν είναι ένας κόσμος της κατανάλωσης και της λατρείας στην ύλη, αλλά την αγάπη για τον άνθρωπο και το κάθε δημιούργημα της φύσης.

Έρχονται Χριστούγεννα άραγε;...

Έτσι για να ευθυμήσουμε λίγο...