Του Άγίου Δημητρίου ήταν χθες, μια μέρα που όπως κάθε χρόνο με έβαλε σε σκέψεις. Γιορτάζει ο εαυτός μου και πρέπει να του ευχηθώ. Άραγε τ' αξίζει;
Νομίζω πως ναι...
Χρόνια μου πολλά λοιπόν γιατί τόσα χρόνια που ζω κατάφερα να μην υποχωρήσω από τις αρχές μου όσο κι αν έγινα αντιπαθής γι αυτό σε κάποιους.
Χρόνια μου πολλά γιατί δεν ξέχασα ποτέ από πού ξεκίνησα.
Χρόνια πολλά γιατί θα μποροιύσα να γίνω πολύ καλύτερος από αυτό που ήδη είμαι.
Χρόνια μου πολλά γιατί κάποτε στη διαδρομή της ζωής μου, έφτασα στο έσχατο σημείο αντοχής και πόνου για την αξιοπρέπεια μου.
Χρόνια μου πολλά γιατί θυσίασα και θυσιάζω πολλά για ένα παιδί.
Χρόνια μου πολλά γιατί αγάπησα και αγαπάω πολύ δυνατά.
Χρόνια μου πολλά γιατί παρ όλο τον εγωισμό μου, δεν δίστασα να κλάψω μπροστά σε κάποια που σκέφτομαι τώρα αλλά και κάθε στιγμή.
Χρόνια μου πολλά γιατί θέλω πολύ να ζω έντονα και με πάθος.
Χρόνια μου πολλά γιατί ελπίζω ακόμα σε έναν καλύτερο κόσμο...
Νομίζω πως ναι...
Χρόνια μου πολλά λοιπόν γιατί τόσα χρόνια που ζω κατάφερα να μην υποχωρήσω από τις αρχές μου όσο κι αν έγινα αντιπαθής γι αυτό σε κάποιους.
Χρόνια μου πολλά γιατί δεν ξέχασα ποτέ από πού ξεκίνησα.
Χρόνια πολλά γιατί θα μποροιύσα να γίνω πολύ καλύτερος από αυτό που ήδη είμαι.
Χρόνια μου πολλά γιατί κάποτε στη διαδρομή της ζωής μου, έφτασα στο έσχατο σημείο αντοχής και πόνου για την αξιοπρέπεια μου.
Χρόνια μου πολλά γιατί θυσίασα και θυσιάζω πολλά για ένα παιδί.
Χρόνια μου πολλά γιατί αγάπησα και αγαπάω πολύ δυνατά.
Χρόνια μου πολλά γιατί παρ όλο τον εγωισμό μου, δεν δίστασα να κλάψω μπροστά σε κάποια που σκέφτομαι τώρα αλλά και κάθε στιγμή.
Χρόνια μου πολλά γιατί θέλω πολύ να ζω έντονα και με πάθος.
Χρόνια μου πολλά γιατί ελπίζω ακόμα σε έναν καλύτερο κόσμο...
Αφιερωμένο σε μένα: