8 Σεπ 2008

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ: Ένας "σκαπανέας" της Ιστορίας, του Πολιτισμού και της Τέχνης.



Σήμερα, συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια που ο Βασίλης Ραφαηλίδης μας "άφησε". Ο άνθρωπος που μας έμαθε να ψάχνουμε την ιστορία αυτού του τόπου που ζούμε και να μην δεχόμαστε να μας σερβίρουν κουτόχορτο αντί για την πραγματική γνώση. Απέδειξε με επιχειρήματα, το πόσο σχέση έχουν οι Νεοέλληνες με τους αρχαίους Έλληνες (δυστυχώς ή ευτυχώς, σχεδόν καμμία) και επειδή , όντας πάντα αντιδραστικός, δεν ήθελε να "χαϊδεύει" αυτιά, όπως συχνά έλεγε, κατηγορήθηκε από πολλούς για την στάση του να είναι αυθόρμητος και να λέει πάντα αυτό που πίστευε. Χειμαρρώδης στο λόγο του, αιχμηρός στη κριτική του, αθυρόστομος, ασουλούπωτος στην εμφάνιση γιατί δεν του άρεσαν τα φτιασιδώματα, λάτρης του γυναικείου φύλου, αλλά ποτέ γλοιώδης, έκανε πολλούς εχθρούς αλλά και πολλούς φίλους. Αξέχαστες οι ραδιοφωνικές εκπομπές με τον δημοσιογράφο -πολύ πιο "σοβαρό" τότε- Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, στον ΩΧ FM, καθώς και οι τηλεοπτικές του "κόντρες" με πολλούς. Ακόμα θυμάμαι, με υπερηφάνια είναι αλήθεια, εκεί γύρω στις αρχές του '90, όπου σε μια συνάντηση μας με συνδαιτημόνα μας τον Τριανταφυλλόπουλο, γύρισε κάποια στιγμή, και δείχνοντας εμένα του είπε: "ο νεαρός εδώ μου έχει κάνει την σωστότερη κριτική που έχω ακούσει για το άτομο μου".

Να 'σαι καλά κύριε Βασίλη όπου και να' σαι γιατί αν είσουν εδώ, θα γέλαγες πάλι με τα ψέματα των πολιτικών μας.



Ακολουθεί ένα μικρό βιογραφικό, η βιβλιογραφία του και μία τηλεοπτική του "κόντρα", επίκαιρη της εποχής μας:





Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης και πέθανε στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 2000. Το 1953 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και δούλεψε σαν βοηθός του Ν. Κούνδουρου και του Ρ. Μανθούλη. Το 1964-65 βρέθηκε στην Αλγερία κοντά στον Μιχάλη Ράπτη. Έγινε επαγγελματίας κινηματογραφικός κριτικός στη Δημοκρατική Αλλαγή (1965). Συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα των περιοδικών Ελληνικός Κινηματογράφος (1966) και Σύγχρονος Κινηματογράφος (1968). Εργάστηκε σαν κινηματογραφικός κριτικός και ρεπόρτερ στο Βήμα (1974-1983) και στο Έθνος (1983-1998) σαν κινηματογραφικός κριτικός, σχολιογράφος και επιφυλλιδογράφος. Επιφυλλίδες ήταν και οι τελευταίες του δημοσιεύσεις στην Ελευθεροτυπία. Το βλέμμα του ποιητή
12 μαθήματα για τον κινηματογράφο
Το ομιχλώδες τοπίο της ιστορίας
Κινηματογραφικά θέματα VI
Κινηματογραφικά θέματα V
Κινηματογραφικά θέματα IV
Κινηματογραφικά θέματα ΙΙΙ (1985-86)
Κινηματογραφικά θέματα ΙΙ
Κινηματογραφικά θέματα I
Φιλμοκατασκευή
Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους
Λαοί της Ευρώπης
Μνημόσυνο για έναν ημιτελή θάνατο
Οι λαοί των Βαλκανίων
Μυθ-ιστορία των βάρβαρων προγόνων των σημερινών Ευρωπαίων
Θερμοί και ψυχροί πόλεμοι
Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα
20 κείμενα για 127 αιρέσεις
Οι λαοί της Μέσης Ανατολής
Πέρα από τον κινηματογράφο Ι
Η μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού
Είκοσι ένα κείμενα για τη Μαλβίνα
Στοιχειώδης αισθητική
Τα μαλλιά του φαλακρού δολοφόνου
Καπιταλισμός. Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας
ʼραβες
Λεξικό ταινιών Ι (Α - Μ)
Λεξικό ταινιών ΙΙΙ (Ελληνικός κινηματογράφος)
Ταξίδι στο μύθο
Πέρα από τον κινηματογράφο ΙΙ
Λεξικό ταινιών ΙΙ (Ν-Ω)
Το μοντάζ
Η μυθική ιστορία των Εβραίων



http://www.youtube.com/watch?v=IFt2R45Jghc

6 σχόλια:

Leviathan είπε...

ton 8imamai poli kala...poli poli siba8itikos!!!kalo sou vradi!!!filia!

greendim είπε...

Λεβιάθαν...
να' σαι καλά!...

Όναρ είπε...

Η υστεροφημία ως υπέρτατη τιμή..Καληνύχτες γλυκές..

greendim είπε...

Όναρ...
απίστευτος ο τύπος και μοναδική η περίπτωση του.
Περνάς καλά γλυκιά μου;

Όναρ είπε...

Προσπαθώ..Καλησπέρες πολλές, γλυκές, καθόλου φθινοπωρινές..

greendim είπε...

όναρ μου γλυκό...
τα τραγούδια του Σεπτέμβρη είναι μελαγχολικά αλλά φέτος όχι. (Ευτυχώς!).
Καλησπέρες χαρούμενα τραγουδιστές...