Η απατηλή λάμψη της Κυριακής του Πάσχα...

Μεγάλη Εβδομάδα πια. Γρήγορα κυλούν οι βδομάδες καθώς μεγαλώνεις. Τούτες τις μέρες κάποιοι υπομένουν την "σταύρωση" τους, άλλοι ελπίζουν στην "ανάσταση" τους και κάποιοι άλλοι ανυπομονούν για την εκτόνωση τους. Άλλωστε ο στόχος είναι κοινό μυστικό: η Κυριακή του Πάσχα. Και κάπου ανάμεσα σε όλους αυτούς θα βρίσκεσαι κι εσύ. Κάπου μεταξύ ανοιξιάτικου τοπίου και σε καλοκαιρινή ανατριχίλα. Κάπου στριμωγμένος ή στριμωγμένη, από έθιμα που σε σφιχταγκαλιάζουν σαν ένα επιβεβλημένο καθεστώς. Ένα θέατρο δράματος που εξελίσσεται σε μια κωμική επιθεώρηση που τα έχει όλα: φαί, πιοτό, χορό, γέλιο, ατάκες. Η αυλαία θα βρει το πλήθος αποκαμωμένο από τις υπερβολικές συμπεριφορές και τις σκέψεις θολές από την μελαγχολία της πλήξης.
Εσύ όμως, βρίσκεσαι εκεί γιατί αγαπάς τους ανθρώπους. Και κυρίως τους δικούς σου ανθρώπους.
Προσωπικά, αυτές τις ημέρες θα ήθελα να είμαι κάπου για να απολαύσω την ησυχία μου...
Καλό Πάσχα σε όλους σας!...