"Μεσάνυχτα στο Παρίσι", απόδραση στο όνειρο...

Τα τελευταία χρόνια ο Γούντι Άλεν έχει γίνει πολύ γλυκός και προσιτός σε ένα τεράστιο κινηματογραφόφιλο κοινό. Έτσι μετά το "Vicky, Christina, Barchelona" και το "Much point" έρχεται να μας χαρίσει μια τρίτη στη σειρά εξαιρετική ταινία. Με το "Μεσάνυχτα στο Παρίσι", ένα τρυφερό ρομαντικό φιλμ ο αμερικανοεβραίος διανοητής της έβδομης τέχνης, έρχεται κατ αρχήν να προστεθεί στη κατηγορία των σκηνοθετών που έχουν υμνήσει τη "πόλη του φωτός".
Και πραγματικά, αν και έχω γυρίσει το Παρίσι παλαιότερα αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν, παρακολουθώντας αυτή τη μαγική "ξενάγηση" από τον διάσημο δημιουργό, η νοσταλγία μου γι αυτή την πόλη φούντωσε ξανά. Και μάλιστα μου θύμησε τα νυχτερινά περπατήματα στην Μονμάρτη.
Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό λοιπόν με υπέροχους δρόμους, βουλεβάρτα και επιβλητικές προσόψεις κτιρίων παρελαύνουν μετά τα μεσάνυχτα αγαπημένοι συγγραφείς-μύθοι  όπως ο Χέμινγουέι, ο Φιτζέραλντ, η Γετρούδη Στάιν, ο Τ.Σ. Έλλιοτ. Αλλά και ζωγράφοι-ιερά τέρατα της τέχνης όπως ο Πικάσσο, ο Νταλί, ο Γκογκέν, ο Ντεγκά, ο Λωτρέκ. Κάπου δε ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχει και ένας μεγάλος σκηνοθέτης όπως ο Μπουνιουέλ καθώς και ο εξαίρετος της τζαζ μουσικής Κόουλ Πόρτερ. Ένας φόρος τιμής από τον σκηνοθέτη του "Μανχάταν" σε όλους αυτούς που αγάπησε. Αλλά μήπως δεν είναι και δικοί μου αγαπημένοι. Όλα είναι ονειρικά και αυτό σε καθηλώνει αλλά και σε ανακουφίζει μαζί. Μια απόδραση από τον κόσμο της σκληρής πραγματικότητας στον κόσμο της υψηλής ποιότητας και αισθητικής μιας άλλης εποχής. Στο Παρίσι του '20 αλλά και και στην εποχή της "μπελ επόκ".

Η υπόθεση του έργου*:
Η ιστορία αρχίζει στο σημερινό Παρίσι, με τον ρομαντικό Γκιλ (πολύ καλός στο ρόλο ο Οουεν Γουίλσον, που εδώ εκπροσωπεί το alter ego του Γούντι Αλεν), έναν Αμερικανό σεναριογράφο, που φιλοδοξεί να εκδώσει και μυθιστόρημα, να φτάνει μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, Ινέζ (Ρέιτσελ ΜακΑνταμς), για ένα πολιτιστικό ταξίδι πριν από το γάμο τους. Ταξίδι προσφορά από τον πλούσιο επιχειρηματία πατέρα της Ινέζ, που τους συνοδεύει μαζί με τη γυναίκα του. Η Ινέζ προτιμά να περιφέρεται στη γαλλική πρωτεύουσα μαζί με μια φίλη της και να φλερτάρει τον Πολ (Μάικλ Σιν), έναν παλιό συμφοιτητή της και επιδειξία γνώσεων. Ο Γκιλ επιλέγει την αναζήτηση του ρομαντικού Παρισιού που πάντα ονειρευόταν να γνωρίσει. Η ευκαιρία τού δίνεται όταν τα μεσάνυχτα, με το χτύπημα μιας καμπάνας, ένα ρετρό αυτοκίνητο σταματά μπροστά του και οι επιβάτες του τον καλούν να πάει μαζί τους σ' ένα πάρτι. Το πάρτι γίνεται στο Παρίσι της δεκαετίας του '20, όπου ο Γκιλ γνωρίζει τον Σκοτ και τη Ζέλντα Φιτζέραλντ, τη Γερτρούδη Στάιν, τον Χέμινγουεϊ, τον Κόουλ Πόρτερ, τον Τ.Σ. Ελιοτ, τον Πικάσο, τον Νταλί, τον Μπουνιουέλ (με μια ευφυή αναφορά στην κατοπινή δημιουργία του «Εξολοθρευτή αγγέλου») ή και άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες της εποχής.

Ο Γκιλ θα συνεχίσει, κάθε βράδυ, τα μεσάνυχτα, το ρομαντικό αυτό ταξίδι του στο παρελθόν. Θα γνωρίσει και άλλους καλλιτέχνες, μαζί και το κορίτσι των ονείρων του, την Αντριάνα (Μαριόν Κοτιγιάρ), μούσα και ερωμένη ζωγράφου, ενώ η Γερτρούδη Στάιν (Κάθι Μπέιτς) δέχεται να διαβάσει το χειρόγραφο του βιβλίου του. Με την Αντριάνα, που είναι ανικανοποίητη με τη δική της εποχή, θα κάνει μια πιο βαθιά βουτιά στο παρελθόν, στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, όπου θα γνωρίσει τους καλλιτέχνες της τότε εποχής (Γκογκέν, Λοτρέκ, Ντεγκά κ.ά.).

Η φωτογραφία και το καστ της ταινίας είναι υπέροχα. Η δε Μαριόν Κοτιγιάρ τέλεια στο ρόλο της ξεχωρίζει. Πολύ καλός και ο Όουεν Ουίλσον στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ταινία επιβεβαιώνει την τάση του ανθρώπου να εξιδανικεύει πάντα το παρελθόν και να απαξιώνει το παρόν. Αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι, εμείς οι άνθρωποι βιώνουμε σκληρά το παρόν, νοσταλγούμε το παρελθόν και ονειρευόμαστε το μέλλον. Ειδικά για όσους δεν μπορούν να πάνε σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο και να κλείσουν θέση, τη συστήνω ανεπιφύλακτα.

*enet.gr