Είναι κάμποσος καιρός που προσπαθώ να πάρω την "ευθεία" μου. Νοιώθω τα ίσια ανάποδα μπροστά στον καιρό. Μανουβράρω τη σκέψη μου στροβιλίζοντας την. Πολλοί οι λόγοι που με πλευρίζουν: Ο ψεύτης χρόνος, η μίζερη καθημερινότητα, η ανθρώπινη δειλία, η δουλειά που γίνεται "δουλεία". Ξέρω πως θα ανέβω ξανά στην "επιφάνεια". Ήδη έχω αρχίσει την ανάδυση. Αργά-αργά όμως, γιατί προηγήθηκε η κατάδυση. Μια κατάδυση βαθιά που χώθηκε στο μαύρο σκοτάδι του βυθού του μυαλού μου.
Πριν από μια δεκαετία περίπου -ζώντας άσχημες προσωπικές καταστάσεις- ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που σκεφτόμουνα την αυτοκτονία σαν μια καλή λύση για κάποιον που υποφέρει αδιάκοπα. Στις μέρες που περνάμε, η ίδια σκέψη μου ήρθε και πάλι. Η αιτία βρίσκεται στην ανθρώπινη πλήξη. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι φέτος έχασα δυο "δικούς" μου ανθρώπους. Τον Νίκο Παπάζογλου και τον Μανώλη Ρασούλη. Παρεπιπτόντως, να 'ναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.
Η ζωή όμως συνεχίζεται για τους ζωντανούς και όσο κι αν είναι άδικη, δεν γεννά πολλούς Καρυωτάκηδες. Γι αυτό κι εγώ μέσα από μικρές χαρές, αναπάντεχους πόνους, σφιγμένα γέλια, ένοχα δάκρυα συνεχίζω να ακολουθώ αυτό το αδιάκοπο ανηφορικό μονοπάτι. Συνήθως μόνος αλλά καμμιά φορά και με παρέα. Κι όλα αυτά με μια λέξη να με συντροφεύει πάντα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου: Θάρρος! Έξι γράμματα που σχηματίζουν έναν ήχο υπέροχο. Αντίλαλος ευεργετικός στα βάθη του μυαλού μου. Εκεί που έχει βουτήξει το είναι μου.
Σύντομα όμως θα ανανήψω. Το οφείλω στον γιο μου, την οικογένεια μου και σε αυτούς που με αγαπούν...
Αφιερωμένο:
8 σχόλια:
Να σου πω μόνο πως μπορώ να καταλάβω.
Έπειτα να σου πω ότι σίγουρα η πλήξη είναι πολύ σπαστικό πράγμα, σε καταλαβαίνω.. απόλυτα - σκέψου όμως πόσοι ψάχνουν μάταια για μια κωλοδουλειά και δε βρίσκουν πουθενά τίποτα, με αξιοπρεπείς όρους. Πόσοι αναγκάζονται να δουλεύουν σε μαύρη εργασία. Καταπατιέται η υπερηφάνεια τους, αλλά συνεχίζουν. Έχει γίνει δύσκολη η ζωή, αλλά εσύ έχεις δίπλα σου την οικογένεια σου, το γιό σου και άτομα που σε αγαπούν. Είσαι πολύ τυχερός, δεν είναι αυτό καθόλου αμελητέο. Δεν το έχουν όλοι. Καλό καλοκαίρι!
Υπάρχουν πολύ χειρότερα! Το ξέρω ακούγομαι γραφικός, το μηνυμά μου δεν σου λέει τίποτα. Δεν το έχω ζήσει, μου έχουν πει όμως.. Δεν είναι τίποτα..Η ανάνηψη θα φανεί..Κάντο πρώτα για σένα..Καλησπέρα!
Καπως ετσι ενιωσα κι εγω οταν εχασα τη Μαρια Καλας και τον Γουολτ Ντισνευ.
roasartist...
μη νομίζεις πως δεν είμαι συνειδητοποιημένος. Απλά πάντα ψάχνω για το καλύτερο σε τούτη τη σύντομη ζωή μας.
Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Καλό καλοκαίρι!...
Carlito...
δεν είσαι καθόλου γραφικός και το μήνυμα σου μου λέει πολλά.
Ναι όντως, θα το κάνω για μένα.
Καλό καλοκαίρι να ΄χεις
Ανώνυμε...
με εκπλήσεις!
Δημοσίευση σχολίου