Ποίηση ρωμαλέα που έχει σαν αφετηρία τους προγόνους των τόπων των Ελλήνων. Οδηγητές της η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Στίχοι από τους οποίους ξεπηδούν ο Έκτορας και ο Οδυσσέας με την καθημερινή περιβολή του σήμερα. Βαθύς και δυσκολοεξερεύνητος ο στοχασμός του εδώ δημιουργού. Θιασώτης του πολυτονικού, άλλοτε με περισσό συναίσθημα και άλλοτε με απέριττο κυνισμό, ξεδιπλώνει στο χαρτί έναν πρωτόγονο ορμητικό λυρισμό. Σεμνός προσκυνητής του κλέους του χθες, υπερήφανος αντάρτης της κατ' επίφασιν ζωής του σήμερα.
Αυτοδίδακτος, λιτός θα έλεγα δωρικός, γνήσιος υποστηρικτής των λόγων και των πράξεων του ο Γιώργος Μπασδέκης σε κερδίζει από κοντά, αποκαλύπτοντας έναν ανδρείον άνδρα αυθόρμητα ειλικρινή και ανθρώπινο, με ένα πρόσωπο που λάμπει όταν βρεθεί παρέα με φίλους, κρασί και καλή μουσική.
Αυτοδίδακτος, λιτός θα έλεγα δωρικός, γνήσιος υποστηρικτής των λόγων και των πράξεων του ο Γιώργος Μπασδέκης σε κερδίζει από κοντά, αποκαλύπτοντας έναν ανδρείον άνδρα αυθόρμητα ειλικρινή και ανθρώπινο, με ένα πρόσωπο που λάμπει όταν βρεθεί παρέα με φίλους, κρασί και καλή μουσική.
Ηγεμών
Τον είδα στις ερημιές να τριγυρνά.
Τέλος Απρίλη και τα χιόνια δεν είχαν λοιώσει
στα βουνά. Η θάλασσα άγριο άλογο ξεφυσούσε,
έπλεκε γοργόνες σε υφαντό από πέτρα
και σύννεφο.
Το φεγγάρι ξεπάγιαζε στην πολεμίστρα.
Αγνοημένος όλον τον χειμώνα,
ούτε μια φωτογραφία του από τα κολχόζ.
Περιστοιχισμένος από εργάτες
να του φιλούν το χέρι,
να του λένε τα όνειρα τους,
και κείνος να τους χτυπά τον ώμο.
Θεόθεν παράλυτος
χωρίς τη στρατιωτική στολή του,
τη γεμάτη με λαμπρά παράσημα.
Οι στρατιώτες λιποτάκτησαν.
Μερικούς τους κατέβασε πνιγμένους το ποτάμι,
άλλοι χάθηκαν μέσα στις πόλεις.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ
"Εκτορος περιφορά"
Προμετωπίδα: Δημήτρης Μυταράς
Εκδόσεις «Ιδεόγραμμα» (2008), σελ. 85
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου