Είναι πράγματι αλήθεια πως η ζωή μας κάνει κύκλους. Ο χρόνος γυρίζει πολλές στροφές. Η τόσο σύντομη παρουσία μας σε αυτόν τον κόσμο θα εγγυάται πάντα το απροσδόκητο. Ένα ξάφνιασμα είναι συχνά αυτό που κρύβεται πίσω από τη σκιά μας. Αμέτρητες οι καθημερινές ανθρώπινες ιστορίες που επιβεβαιώνουν το παραπάνω "αναπόφευκτο". Όπως....
"Γύρισε βιαστικά από τη δουλειά ανυπομονώντας να κάνει το καθιερωμένο του βραδινό μπάνιο. Όταν αυτό έγινε, κάθισε ανακουφισμένος μπροστά στον υπολογιστή του. Διάβασε γρήγορα τα μαίηλ της ημέρας και μιας και δεν υπήρχε κάτι το σημαντικό, άρχισε να "σκανάρει" διάφορα γνωστά του μπλογκς. Σκέφθηκε ότι κάποια, είχε να τα επισκεφθεί καιρό. Σε ένα από αυτά στάθηκε περισσότερο: "Εκείνη", παλιά "γνωριμία" που τέλειωσε άδοξα, έδειχνε μέσα από τα ποστ της να έχει κάποιο πρόβλημα. Περιηγήθηκε σε όλες τις τελευταίες της αναρτήσεις. Ναι, είχε απολυθεί από τη δουλειά της, όπου είχε γνωρίσει και κάποια περιφρόνηση. Είχε περάσει έντονη ψυχική δοκιμασία. Φαινόταν καθαρά ότι η καθημερινότητα της ήταν κάπως άδεια και πως προσπαθούσε να βρει τους λόγους να ξανασταθεί στα πόδια της. Έμοιαζε σαν ψάρι έξω από το νερό. Μεγάλη παρηγοριά βέβαια, η αναφορά της στην ύπαρξη του μικρού παιδιού της.
Ο "πρώην", ένοιωσε αμήχανα διαβάζοντας όλα αυτά. Το μυαλό του γέμισε από σκέψεις πολλές του τότε και του τώρα. Ένοιωσε μεγάλη λύπη. Του ήρθε μια έντονη επιθυμία να πάει να τη βρει και να τη βοηθήσει. Τον αποθάρρυνε όμως η ιδέα ότι ήταν πολύ υπερήφανη και εγωίστρια για να τον δεχτεί. Όμως εκείνος θάθελε να την συναντήσει έστω για μια φορά. Φτάνει να τον καλούσε "εκείνη".
Απορροφήθηκε πολύ πάνω στα γραπτά της. Διαπίστωνε ότι η ιστορία αυτής της κοπέλας ήταν μια πραγματική ανθρώπινη ιστορία. Μια ιστορία ανατροπής. Αντίθετα, η ιστορία της "σχέσης" τους ήταν μια ροζ ιστορία. Ροζ ιστορίες ονόμαζε τις ιστορίες σχέσης δυο ανθρώπων που είναι εφήμερες, που ζούνε μόνο στο μεσοδιάστημα του χρόνου, που δεν έχουν αρχή, που δεν έχουν τέλος.
Ίσως τα πράγματα να εξελίσσονταν διαφορετικά αν είχαν πάρει διαφορετική στροφή. Αν εκείνος φερόταν διαφορετικά τότε. Για ένα πράγμα βέβαια αισθάνθηκε να είναι σίγουρος για εκείνη: ήθελε να την ξαναδεί να ζει τη ζωή της πραγματικά ευτυχισμένη.
Όσο για εκείνον, θα του μείνει η γλυκόπικρη γεύση της σύντομης ιστορίας που βίωσε. Μιας ροζ ιστορίας..."
