Το 2012 κάντε περισσότερο έρωτα, το αντίδοτο στην κρίση!...

Η χρονιά που φεύγει, για τις σύγχρονες γενιές στην Ελλάδα ήταν η χειρότερη από ποτέ. Η χρονιά που έρχεται, αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο λένε πως θα είναι ακόμα πιο δύσκολη. Αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο λένε πως θα βρούμε επιτέλους τον πάτο του βαρελιού και θα αρχίσει η ανάκαμψη. Όπως και να 'χει, όλοι μας χρειάζεται να αυτολογοκριθούμε περισσότερο, να προγραμματιστούμε περισσότερο, να ζωντανέψουμε περισσότερο, να δουλέψουμε περισσότερο, να έρθουμε ο ένας με τον άλλον πιο κοντά περισσότερο, να ερωτευτούμε περισσότερο.
Έτσι ίσως να ξεπεράσουμε κάπως την εθνική μας μελαγχολία.
Εύχομαι το 2012 ο άγιος Βασίλης να φέρει το καλύτερο δώρο για τον καθένα σας.
Καλή χρονιά!...

Λουκία Ρικάκη θα σε θυμάμαι πάντα...

Έχασα μια φίλη, μια πολύ δημιουργική γυναίκα, έναν ζωντανό άνθρωπο, μια τεράστια γελαστή ψυχή.

Σε ηλικία 50 ετών άφησε σήμερα την τελευταία της πνοή η σκηνοθέτις και παραγωγός Λουκία Ρικάκη, χάνοντας την άνιση μάχη με τον καρκίνο. 

Η κηδεία της Λουκίας Ρικάκη θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή, ενώ σύμφωνα με την επιθυμία της πολυτάλαντης δημιουργού της 7ης τέχνης, στην κηδεία δεν θα υπάρξουν στεφάνια αλλά η ίδια έχει ζητήσει τα χρήματα να δοθούν σε δωρέες.

Η Λουκία Ρικάκη ήταν η γελαστή κυρία του ελληνικού κινηματογράφου, με πλούσιο έργο και στο θέατρο και σε όλη της την καριέρα κατάφερνε να παντρεύει το χιούμορ με την κριτική ματιά στο μεσογειακό ταμπεραμέντο και τις εκφάνσεις του στη ζωή. Με χιούμορ αντιμετώπισε ακόμα και την ασθένειά της την οποία όχι μόνο δεν κρατούσε κρυφή, αλλά μιλούσε ανοιχτά για αυτή και μάλιστα χαριτολογώντας με αναρτήσεις της στα προφίλ της στο Facebook και το twitter. Χαρακτηριστικό είναι πως όταν πρωτοδιαγνώστηκε η ασθένειά της η ίδια μιλούσε για «ένα ροζ συννεφάκι στον εγκέφαλο» που η ίδια το έβλεπε «γκρίζο», αλλά έβρισκε την αισιοδοξία σε μηνύματα φίλων που της έλεγαν πως «δεν υπάρχουν μόνιμα σύννεφα». Την ημέρα που έμαθε για την νόσο επέλεξε να πάει να περπατήσει στη θάλασσα και έγραφε στο Facebook: «Δεν ξέρω πότε θα ξαναπιάσω δουλειά πάλι επαγγελματικά… Άσε που ‘χω το άλλοθι. Βρε, μου άνοιξαν το κεφάλι, οπότε λίγο τρέλα δεν βλάπτει με επιστημονική κάλυψη! Και σφραγίδα Siemens… χα χα».  Η τελευταία της ταινία που βγήκε στις αίθουσες ήταν το ντοκιμαντέρ «Σχεδιο Σωτηρία» με θέμα το ομώνυμο αθηναϊκό νοσοκομείο Σωτηρία στο οποίο και νοσηλεύτηκε κατά τη διάρκεια της μάχης με τη νόσο.

Ασχολούνταν εκτενώς και με την οικολογία, την εκπαίδευση και το σύστημα υγείας και τα τελευταία χρόνια είχε αφοσιωθεί με πάθος στη διοργάνωση δυο πολύ επιτυχημένων κινηματογραφικών φεστιβάλ: το ECO films στην Ρόδο που συγκέντρωνε ταινίες οικολογικού χαρακτήρακαι το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ για θέματα Υγείας Ιπποκράτης, το οποίο διεξαγόταν στην Κω.

H Λουκία Ρικάκη γεννήθηκε το 1961 στον Πειραιά.  Σπούδασε Ιστορία Τέχνης, Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στο Dartington College of Arts στην Αγγλία. Στην πορεία εργάστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος της Δανίας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Το 1982 επέστρεψε στην Ελλάδα και ίδρυσε την εταιρεία ORAMA FILMS μια από τις καθιερωμένες εταιρείες παραγωγής θεατρικών παραστάσεων και ποιοτικών ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και το 2000 ίδρυσε την εταιρεία TRICKY TRICK FILMS. Το 1996 ίδρυσε και διευθύνει τις 2 θεατρικές σκηνές του Θεάτρου "104 – Κέντρο Λόγου και Τέχνης" και το Ελληνικό Κόμεντυ Κλαπ στην Αιόλου 48-50.

Θεωρώ το έργο που παρήγαγε τεράστιο και χωρίζεται ως εξής:

K ι ν η μ α τ ο γ ρ α φ ο ς – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – ταινίες μεγάλου μήκους

2010 ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΦΡΕΦΤΗΣ ΜΟΥ σε στάδιο παραγωγής

2007 ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΛΗΓΩΣΕΣ σπονδυλωτή ταινία, 4 σκηνοθέτες

2000 NYXTEΣ KΩMΩΔIAΣ-H TAINIA www.standupcomedy.gr

1998 ΣYMΦΩNIA XAPAKTHPΩN Worldfest Houston Bronze Award

1994 KOYAPTETO ΣE 4 KINHΣEIΣ – 2 κρατικά βραβεία

1990 TAΞIΔI ΣTHN AYΣTPAΛIA

N τ ο κ υ μ α ν τ α ί ρ - Μεγάλου μήκους

2009 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ..ΠΟΙΟΣ ΑΕΡΑΣ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕ ΕΔΩ;

2009 ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ

2007 ΗΤΑΝ ΝΑ ΦΥΓΩ

2006 Tα ΚΟΙΝΑ Τι κοινό έχουμε

2004 Ο ΑΛΛΟΣ

2003 TO AIΓAIO MEΣA AΠO TA ΛOΓIA TΩN ΠOIHTΩN Bραβείο AΓΩN- YΠΠO

2003 NYXTEΣ KΩMΩΔIAΣ Nο2 – Nο 3 -Nο 4

2002 TA ΛOΓIA THΣ ΣIΩΠHΣ – Βραβείο καλύτερου Περιγραφικού ντοκιμαντέρ Φεστιβάλ Καλαμάτας – Βραβείο φεστιβάλ Eπιστημονικού Kινηματογράφου Hungary www.wordsofsilence.gr

2003 βραβειο φεστιβαλ Eπιστημονικου Kινηματογραφου Hungary 2003www.wordsofsilence.gr

1990 ΣTA IXNH TΩN APΓONAYTΩN 60′

ΤΑΙΝΙΕΣ – Μικρού Μήκους

2007 ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ ΗΔΟΝΕΣ

2006 ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΙ

2002 ΠAPAΘYPO XPONOY

2000 TΩPA ΠIA TAΞIΔEYOYME – B' Βραβείο Mικροσινεμά

1998 AΓKAΛIAZΩ TO ΔENTPO – Lille festival first Prize

1999 ANOIΞE MIA ΠOPTA

1983 ΘEΣΣAΛONIKEΣ

1981 O ΠEPIΠATOΣ THΣ ΣOYZY

Nτοκυμαντέρ – Μικρού Μήκους

2008 ΜΙΚΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ

2000 ΠΛAΣTOΓPAΦHMENEΣ ΠPOΣΔOKIEΣ 30'

1989 MAPIA ΦAPANTOYPH ΛEO MΠPOOYEP 30′

1993 O ΘHΣAYPOΣ TOY ΠPIAMOY 30'

1992 O XOPOΣ TON 20ο AIΩNA 55′

1992 ΠPEΛΛOYΔIO ΣTHN AΦPIKH

1993 APXAIO ΔPAMA ΣYΓXPONEΣ OΠTIKEΣ 55′

1986 TO TAΞIΔI TOY ΔIONYΣOY 60′

1987 TO MONOΠATI ΣTHN INΔIA 14'

1988 BAKXEΣ 80′

1992 KAΛΛITEXNEΣ KAI ΠOΛITIKOI APXITEKTONEΣ THΣ NEAΣ EYPΩΠHΣ 60′

1991 HΛEKTPONIKH EIKONA – Ντοκιμαντέρ για το Φεστιβάλ Φερράρα 30′

1985 TO ΦEΣTIBAΛ TOY ΛOKAPNO 55′

ΘΕΑΤΡΟ

1995 OPΓIA του Παζολίνι – Διασκευή-σκηνοθεσία στο Θέατρο Eλυζέ

1996 ΣOYPEAΛEPΩΣ – Πρωτότυπο έργο, συγγραφή-σκηνοθεσία, στο Θέατρο Φούρνος

1997 MOYΣIKH ΔYO – Της M.Nτύρας, μετάφραση-σκηνοθεσία, στο Θέατρο 104

1998 TO ANΘIΣMA THΣ ΘAΛAΣΣAΣ – Πρωτότυπο έργο, συγγραφή-σκηνοθεσία, Θέατρο 104

1998 OΔYΣΣEΩΣ ΔIAΛOΓOI – Πρωτότυπο έργο, διασκευή-σκηνοθεσία, στο Μέγαρο Μουσικής

1995-2003 NYXTEΣ KΩMΩΔIAΣ , στο Θέατρο 104 και στο Comedy Club –http://www.standupcomedy.gr/ ,

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ – Παραγωγή για την τηλεόραση των εξής σειρών πάνω στην τέχνη και σκηνοθεσία σε επιμέρους ενότητες των σειρών

.

2003-2005 100% KΩMΩΔIA εκπομπή κωμωδίας Star Channel

1996 ZAΠ 13 επεισοδια X30' ET1

1995 AΛHΘINEΣ IΣTOPIEΣ 13 επεισόδια X90' ET2

1993 NTOKYMANTAIP ΣOK 26 επεισόδια X 90' ΣKAI

1993 ΣTH ΦAPMA TΩN ANΘPΩΠΩN 26 επεισοδια X 90' ΣKAI

1992 ΨHΦIΔΩTO Τηλεπεριοδικό πολιτισμού 43 επεισοδια X 30' ET2

1992 DANCE PLUS Σύγχρονοι Έλληνες χορευτές και χορογράφοι 45' ET2

1991 TRAVEL ART Ταξίδια τέχνης ,η τέχνη του ταξιδιού 60 X 5' ET2

1993 92,9 Ευρωπαϊκό τηλεπεριοδικό για νέους ET1

1992 ΣTHN TPEΛΛA THΣ ΔIAΦHMIΣHΣ με τον Γιώργο Βέλτσο 26 X 30' ET1

1993 MAΓEIPIKH TEXNH 26 X 30' ET1

1994 52 Τηλεπεριοδικό πολιτισμού 12 X 52' ΣKAI

1992 Έλληνες καλλιτέχνες στη Σουηδία E.T.1 60'

1994 Πως είναι τα παιδιά 6 X 30' ET1

1993 Τα Βασιλικά Μπαλέτα της Φλάνδρας 120' E.T.1

1990 Σάκης Σουντουλίδης 30' ET1

1991 Εικόνες Βίας και πολέμου στο μεσογειακό θέατρο 6 X 30'

1995 Κινηματογραφικό περιοδικό για το Γερμανικό κανάλι 30' WDR

1995 ΣTA MONOΠATIA TΩN TPAΓOYΔIΩN για τους Aμποριτζινις 30' RTP

1995 ENA ΦEΣTIBAΛ ΣTO ΠEPIΘΩPIO 30' στην Aυστραλια

1985-1987 Εβδομαδιαία εκπομπή XPΩMATA E.T.1 72 επεισόδια X 60'

1995 EΛΛHNEΣ ΣTHN AYΣTPAΛIA τηλεοπτικη σειρα 4 επεισοδίων

1989 ΓIΩPΓOΣ KΩΣTAKHΣ ντοκιμαντέρ 30' ET1

1990 ΣEPKΓEI ΠAPATZANΩΦ Κανάλι Τέχνης Oλλανδια,30' SVT Σουηδία

1983 HXOXPΩMA Eβδομαδιαία εκπομπη για τη μουσική ροκ 13 X30' E.T.2

1982 EΔΩ KAI ΣHMEPA ANOIXTA XAPTIA E.T. βοηθός παραγωγής

Παραγωγή -Συμπαραγωγές με εξωτερικό

1992 ΠEΘAMENO ΛIKEP για την European Coproduction Association

LES ROUTES DE LA SOIE σειρά ντοκυμαντέρ για την UNESCO και τη RAI

VIVA MIKIS ντοκυμαντέρ για τη WDR

TO PEMΠETIKO ΣTH ΣYΓXPONH EΛΛAΔA ντοκυμαντέρ για το CHANNEL 4

THE LAND OF EUROPE σειρα με 10 χώρες συντονιστής το CHANNEL 4

TIME CODE σειρά με 15 χώρες συντονιστής το ZDF

MOYΣIKEΣ THΣ MEΣOΓEIOY με τα Γαλλικό κανάλι LA SEPT

LES EUROPEENES με τα κανάλια ZDF,ANTENNE 2,CHANNEL 4,ORF,SSR κά

EXTRA με τα κανάλια BBC,RAI,SVT,WDR,ANTENNE 2

CONTACT με τη Bελγική εταιρεία C9I COMMUNICATION

H άνοδος των γυναικών στην εξουσία με την FR3

VILLAGE VOICES με την Transatlantic

LES MIGRATEURS με την FR3

MARIA CALLAS COMMEMORATION CONCERT Κονσέρτο σε ζωντανή μετάδοση με την RAI

JUNIOR με 7 Ευρωπαϊκά κανάλια

THE DREAM OF THE BUTTERFLY by Marco Bellochio RAI, Pierre Grise France, Waka Switzeland

UN BRUIT QUI REND FOU Nomad Films

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

2006 ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ

1996 Διεθνής συνάντηση μουσικής Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών

1997 Διεθνής συνάντηση Αρχαίου Δράματος Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών

1995 Διεθνής συνάντηση χορού Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών

1999 Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το παιδί και τα μέσα επικοινωνίας Ευρωπαϊκό Κέντρο Παιδικής Τηλεόρασης

ΣΕΝΑΡΙΑ

1984 NYXTΩNEI ΣTA ΓIANNENA ντοκιμαντέρ δραματοποιημένο E.T.1

1984 MOTOΣYKΛETTIΣTEΣ ντοκιμαντέρ 1984 E.T.1

1998 ΣYMΦΩNIA XAPAKTHPΩN

1994 KOYAPTETO ΣE 4 KINHΣEIΣ

1989 TAΞIΔI ΣTHN AYΣTPAΛIA

1999 ANOIΞE MIA ΠOPTA

1981 O ΠEPIΠATOΣ THΣ ΣOYZY

ΒΙΒΛΙΑ-Μεταφραστική εργασία

1987 A.A.MILN "Το σπίτι στη γωνιά του Πουφ" Εκδόσεις Καστανιώτη

1988 ORTON "THE ORTON DIARIES" Εκδόσεις Καστανιώτη

1997 Mάργκεριτ NTYPAΣ "Μουσική Δύο άνθρωποι αγαπήθηκαν και.." θεατρικό Εκδόσεις Καστανιώτη

1999 Tρέβορ ΓKPIΦIΘΣ "Οι Κωμικοί " θεατρικό, Mπλε Εκδόσεις

ΣΥΓΓΡΑΦΗ

1994 "KOYAPTETO ΣE 4 KINHΣEIΣ" σενάριο, Εκδόσεις Καστανιώτη

1995 "ΣOYPEAΛEPΩΣ " θεατρικό, Εκδόσεις Καστανιώτη

1996 "Σ' αγαπώ γιατί..." λεύκωμα, Εκδόσεις Καστανιώτη

1996 'Σ' αγαπώ ακόμα πιο πολύ..." λεύκωμα, Εκδόσεις Καστανιώτη

1997 "Σου γράφω γιατί σ' αγαπώ" λεύκωμα, Εκδόσεις Καστανιώτη

1999 "ΣYMΦΩNIA XAPAKTHPΩN" σενάριο, Mπλε Εκδόσεις

1999 "Ένα μήνυμα για σένα" λεύκωμα, Εκδόσεις Λιβάνη

2006 ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ

2009 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

1996-1998 Γραφική και καλλιτεχνική επιμέλεια λογότυπων σειρών -εξωφύλλων και διαφημιστικών καταχωρήσεων και φυλλαδίων για τις Εκδόσεις Καστανιώτη

1999 Επιμέλεια εκδόσεων και γραφικών εφαρμογών για το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παιδικής Τηλεόρασης

1999 Συνεργασία στην επιμέλεια εκδόσεων και γραφικών εφαρμογών για την Εταιρεία Αρχιπέλαγος

ΣΠΟΥΔΕΣ

Ιστορία Τέχνης Dartington College of Arts Totnes Devon UK

Γραφικές Τέχνες , Φωτογραφία Dartington College of Arts Totnes Devon UK

Σκηνοθεσία Κινηματογράφου Σχολή Σταυράκου,Exeter University

Οπτικοακουστική Παραγωγή European Entrepreneurs de l Audiovisuel

Media Business School European Film College

Γλώσσες: Αγγλικά Advanced Level Cambridge University Exams

Γαλλικά Sorbonne 1 Institut Francais

Γερμανικά MIttelstuffe Goethe Institut

Eκπαιδευτικη δραστηριοτητα

• Δίδαξε ηθοποιούς στο "Εργαστήρι" του Βασίλη Διαμαντόπουλου

• Δίδαξε στα σεμινάρια του οίκου Christies στην Ελλάδα

• Υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων της IYF International Youth Federation

• Tutor στα εκπαιδευτικά προγράμματα στελεχών στο European Youth Center του Συμβουλίου της Ευρώπης

• Συντονιστής του προγράμματος έρευνας για τα οπτικοακουστικά στην παιδεία Συμβούλιο της Ευρώπης 1990

• Μέλος της επιτροπής εκπαίδευσης European Youth Forum

• Συντονιστής επιτροπής και μέλος επιτροπής για την σύνθεση του αναλυτικού προγράμματος νέων μαθημάτων για τον OEEK 1999

• Δίδαξε στα Σεμινάρια του EOMMEX 2000 για νέους παραγωγούς

• Υπεύθυνη κινηματογράφου σε σεμινάρια εκπαιδευτικών του προγράμματος MEΛINA 2000

Aλλες δραστηριοτητες

• Ίδρυσε και Διηύθυνε την έκδοση του μηνιαίου περιοδικού για τις τέχνες METPO -1985

• Δημοσιογράφος – καλλιτεχνικό ρεπορτάζ σε εφημερίδες KAΘHMEPINH, ΠPΩTH και περιοδικά ANTI, ΣYΓXPONOΣ KINHMATOΓPAΦOΣ,TAXYΔPOMOΣ,MIA, TETAPTO, ENA

• Ανταπόκριση από την Ελλάδα για τα περιοδικά TV WORLD, TBI

• Μέλος της Ένωσης Ξένων ανταποκριτών.

• Υπεύθυνη των προγραμμάτων κινηματογράφου στο YΠOYPΓEIO NEAΣ ΓENIAΣ 1983-4

• Υπεύθυνη διεθνών σχέσεων του ΦEΣTIBAΛ KINHMATOΓPAΦOY 1986-1991

• Ιδρυτικό Μέλος, Μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Σκηνοθετών και Παραγωγών Κινηματογράφου

• Ιδρυτικό Μέλος ,Μέλος ΔΣ Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας KENTPO ΛOΓOY KAI TEXNHΣ 104

• Ιδρυτικό Μέλος της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας APXIΠEΛAΓOΣ

• Μέλος της Ειδικής Επιτροπής Νομοθετικής Προσαρμογής Κινηματογραφίας YΠΠO 94

• Μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του YΠΠO για τον Κινηματογράφο 1997-2001

• Ιδρύτρια και Καλλιτεχνική διεύθυνση Διεθνούς Φεστιβάλ ΡΟΔΟΥ ECOFILMS από 2001 www.ecofilms.gr

• Ιδρύτρια και Καλλιτεχνική διεύθυνση Διεθνούς Φεστιβάλ ΚΩ από 2009www.healthfilmfestival.gr

• Συντονισμός του Τμήματος EΛΛHNIKΩN TAINIΩN Φεστιβάλ Κινηματογράφου 2000-4

• Μέλος κριτικής επιτροπής σε διεθνή φεστιβάλ PRIX EUROPA,POZNAN, MONTREUX, ΤΕΡΓΕΣΤΗ, BANJA LUKA, EFC ABU DHABI, BEIRUT,ZLIN ΤΣΕΧΙΑ,ΤΟΡΙΝΟ,ΤΕΡΓΕΣΤΗ,ΓΚΟΑ, ΙΣΦΑΧΑΝ

• Υπεύθυνη Οπτικοακουστικών και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων INTERNATIONAL YOUTH FEDERATION for environmental studies Δανία

• Πρόεδρος του EUROPEAN PRODUCERS NETWORK

• Μέλος ΔΣ του EURO AIM Πρόγραμμα Διανομής Κινηματογράφου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πρόγραμμα MEDIA

• Μέλος ΔΣ του MAP ΤV Πρόγραμμα Αρχείων Κινηματογράφου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πρόγραμμα MEDIA

• Μέλος ΔΣ του DOCUMENTARY Πρόγραμμα Ντοκιμαντέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πρόγραμμα MEDIA

• Συντονίστρια του Βαλκανικού Ταμείου Σεναρίων the Balkan Fund του φεστιβάλ Kινημ. Θεσσαλονίκης

• Υπεύθυνη επιλογής ταινιών ντοκιμαντέρ στο Διεθνές φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ντουμπάι

Καλό δρόμο Λουκία μου. Ένας άλλος κόσμος σε περιμένει τώρα για να απολαύσει τη ζωντάνια σου και τις "δημιουργίες" σου...

*οι πληροφορίες είναι από τον ιστότοπο: iefimerida.gr

Ξαναβάζω στη θήκη το μαχαίρι!...

Το πνεύμα των Χριστουγέννων ήδη μου χαϊδεύει την συνείδηση. Αρκετά με την μιζέρια της ψυχής μου. Αναίτια λιποψυχώ στον χρόνο. Κάποιοι άνθρωποι που μ' αγαπούν, έχουν ανάγκη τα κουράγια μου. Πίνω λίγο από το λικέρ της σοφίας. Ανοίγω την πόρτα κι ορμητικά βγαίνω έξω στο φως. Τα γόνατα γυμνά και ματωμένα, μα μένω αλύγιστος στη μέγγενη του τρόμου. Θαρρεύω ξανά από καιρό και νοιώθω μια Πύρρεια νίκη να με περιμένει. Ο Σταντάλ είχε πει: "τίποτε δεν σε κάνει πιο δυνατό όσο η κακία των ανθρώπων".
Ξαναβάζω στη θήκη το μαχαίρι και ξεκινώ και πάλι...

Zητείται έμπνευση!...

Πόσο πολύ με έχουν επηρεάσει όλα αυτά που συμβαίνουν στη ελληνική κοινωνία. Τόσο που δεν είμαι σε θέση να αφήσω ελεύθερο το πνεύμα μου και τη ψυχή μου. Γι αυτό και αυτή η δωρικότητα τελευταία.
Ελπίζω όμως...και σύντομα...

Μπαμπά, φοβάμαι να μεγαλώσω!...

Πόσο ανήσυχο και επιφυλακτικό μοιάζει να είναι το βλέμμα του μωρού που κοιτάζει τον φακό. Λες και ξέρει τί το περιμένει τα επόμενα χρόνια στη ζωή που έρχεται. Λες και κοιτάζει όλους εμάς απορώντας για την ανθρώπινη κοινωνία που του φτιάξαμε. Ας αγωνιστούμε όλοι μας στον βαθμό που ο καθένας μπορεί, να μην επιβεβαιωθούνε οι φόβοι του.
Αυτό που χρωστάμε σε όλα τα παιδιά του κόσμου δεν είναι ένας κόσμος της κατανάλωσης και της λατρείας στην ύλη, αλλά την αγάπη για τον άνθρωπο και το κάθε δημιούργημα της φύσης.

Έρχονται Χριστούγεννα άραγε;...

Έτσι για να ευθυμήσουμε λίγο...

Τζέφρυ, νέε Tσολάκογλου* μάζεψε τα και σήκω φύγε!...

Πάρε όλους τους σύγχρονους δοσιλόγους της Ελλάδας και εξαφανιστείτε από προσώπου γης. Λίγος καιρός σας μένει. Το δε πολιτικό τέλος Γιωργάκη Παπανδρέου τόσο το δικό σου όσο και των άλλων πολιτικών απατεώνων συνεταίρων σου, θα είναι εντελώς άδοξο, αν τολμήσεις και δεχθείς να συνεργαστείς με τους νέους "κατακτητές" και εγκαταστήσετε "επιτροπείες" στο σβέρκο του ελληνικού λαού ως άλλοι "γερμανοτσολιάδες".

Όσο προλάβεις δηλαδή, γιατί ήδη μετράς μέρες, άντε βδομάδες...

  

*Ο Τσολάκογλου ως αντιστράτηγος και διοικητής του Γ' Σώματος του ελληνικού στρατού, άρχισε να δρα κόντρα στα συμφέροντα και τους νόμους της πατρίδας του στις 20 Απριλίου 1941, ημέρα του Πάσχα, όπου σε συνεννόηση με τον διοικητή του Α΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παναγιώτη Δεμέστιχα, τον διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Γεώργιο Μπάκο και τον μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, κατάργησε πραξικοπηματικά τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ιωάννη Πιτσίκα, ανέλαβε ο ίδιος διοικητής της Στρατιάς και υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, υποστράτηγο Γιόζεφ (Σεπ) Ντήτριχ (Josef "Sepp" Dietrich), στο Βοτονόσι του Μετσόβου. Ο αρχηγός του Ελληνικού Στρατού, αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, σε τηλεγράφημά του προς το Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου, κατήγγειλε την πρωτοβουλία του Τσολάκογλου ως αντίθετη προς τα συμφέροντα της πατρίδας, διέταξε την αντικατάσταση του Τσολάκογλου και αγώνα «μέχρι εσχάτου ορίου δυνατοτήτων». Ήταν όμως ήδη αργά.

Την επόμενη ημέρα (21 Απριλίου) στην Λάρισα, ο Τσολάκογλου, «υπό το κράτος βίας», υπέγραψε ως διοικητής της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς. Εκ μέρους των Γερμανών, το πρωτόκολλο της παράδοσης συνυπέγραψε ο αρχηγός των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, στρατηγός φον Γκράιφφενμπεργκ (von Greinffenberg).

Στις 23 Απριλίου, ο Τσολάκογλου αναγκάσθηκε να υπογράψει στην Θεσσαλονίκη και τρίτο πρωτόκολλο με τον Γερμανό στρατηγό Άλφρεντ Γιοντλ (Alfred Jodl) και τον Ιταλό στρατηγό Αλμπέρτο Φερρέρο (Alberto Ferrero), για να ικανοποιηθεί και το γόητρο των Ιταλών.

Στις 30 Απριλίου του 1941 και ώρα 11 το πρωί ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, που είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, ορκίσθηκε από μόνος του (- διορίστηκε) στα Παλαιά Ανάκτορα, (σημερινή Βουλή), παρουσία των ανωτάτων διοικητών των δυνάμεων κατοχής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1942. Κατά την πρωθυπουργία του, προσπάθησε να διατηρήσει τη δραχμή ως κατοχικό νόμισμα, πλην όμως η δέσμευσή του από τις Αρχές κατοχής είχε σαν συνέπεια τη συνεχή υποτίμηση, που οδήγησε σε ραγδαίες αυξήσεις τιμών και πείνα, ενώ η χρυσή λίρα τότε αποθησαυριζόταν. Για την κατάσταση εκείνη οι Γερμανοί επέρριψαν ακέραιη την ευθύνη στους Ιταλούς που δεν έπραξαν τίποτε, κατά αρμοδιότητα που διατηρούσαν, για να προλάβουν αυτή την οικονομική εξέλιξη, αν και εισήγαγαν στη συνέχεια τη λεγόμενη "μεσογειακή δραχμή". Τελικά ο Τσολάκογλου παραιτούμενος από το αξίωμά του, μετά από πολλές πιέσεις που του άσκησαν εγγράφως οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, μεταξύ των οποίων οι Καφαντάρης, Σοφούλης, Γονατάς, Μάξιμος, Πάγκαλος, ακόμη και οΡάλλης, αλλά και μετά από δύο ανεπιτυχείς γύρους διαπραγματεύσεων με τους Γερμανούς (Βερολίνο - Σεπτέμβριος 1942) και Ιταλούς (Ρώμη- Οκτώβριος 1942), που αφορούσαν τα ελληνικά δημοσιονομικά, στη συνέχεια ιδιώτευσε. Στην πρώτη αυτή κατοχική κυβέρνηση συμμετείχαν οι άλλοι δύο αντιστράτηγοι της συνθηκολόγησης, Δεμέστιχας και Μπάκος, ο επόμενος κατοχικός πρωθυπουργός (ιατρός) Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, που τελούσε χρέη αντιπροέδρου, καθώς και ο τότε υπουργός οικονομικών Σωτήριος Γκοτζαμάνης που διατηρήθηκε στην ίδια θέση από την επόμενη κυβέρνηση.

Μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και παραπέμφθηκε στο δια της Συντακτικής Πράξεως με αριθμό 6/1945 συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση που είχε προβεί με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω» και «πριν η υπ' αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει» , καθώς και για εθνική αναξιότητα για την συνεργασία του, στη συνέχεια, με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Στις 31 Μαίου του 1945, το Ειδικό αυτό Δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά το Συμβούλιο Χαρίτων μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη.

Έχοντας προσβληθεί από λευχαιμία, νοσηλεύθηκε επί έναν χρόνο στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ), όπου και πέθανε τον Μάιο του 1948. Η κηδεία του έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο.

πληροφορίες: βικιπαίδεια

Έλληνες, πιάστε τα χαρακώματα!...

Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες. Μέχρι τα Χριστούγεννα πάμε για κοινωνική έκρηξη. Δυστυχώς κάτω από την μόνιμη -όχι και τόσο άδικα- επωδό περί "δραστικού περιορισμού της κρατικοδίαιτης ελληνικής αγοράς" και "των προνομίων του συνδικαλισμού αλλά και εν γένει των δημόσιων υπαλλήλων", ξεκληρίζονται οικονομικά, κοινωνικά και ψυχολογικά οι Έλληνες πολίτες στο σύνολο της. Υπεύθυνοι γι αυτό οι "δωσίλογοι" έλληνες (το ε μικρό) πολιτικοί και οι νέοι ξένοι κατακτητές.
Έλληνες οργανωθείτε, αντισταθείτε και μην υποκύπτετε σε εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα.

υ.σ. Έκανα μια "διακοπή" στο είδος της γραφής μου εδώ, διότι οι περιστάσεις με αναγκάζουν. Ο νοών νοείτω...

"Μεσάνυχτα στο Παρίσι", απόδραση στο όνειρο...

Τα τελευταία χρόνια ο Γούντι Άλεν έχει γίνει πολύ γλυκός και προσιτός σε ένα τεράστιο κινηματογραφόφιλο κοινό. Έτσι μετά το "Vicky, Christina, Barchelona" και το "Much point" έρχεται να μας χαρίσει μια τρίτη στη σειρά εξαιρετική ταινία. Με το "Μεσάνυχτα στο Παρίσι", ένα τρυφερό ρομαντικό φιλμ ο αμερικανοεβραίος διανοητής της έβδομης τέχνης, έρχεται κατ αρχήν να προστεθεί στη κατηγορία των σκηνοθετών που έχουν υμνήσει τη "πόλη του φωτός".
Και πραγματικά, αν και έχω γυρίσει το Παρίσι παλαιότερα αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν, παρακολουθώντας αυτή τη μαγική "ξενάγηση" από τον διάσημο δημιουργό, η νοσταλγία μου γι αυτή την πόλη φούντωσε ξανά. Και μάλιστα μου θύμησε τα νυχτερινά περπατήματα στην Μονμάρτη.
Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό λοιπόν με υπέροχους δρόμους, βουλεβάρτα και επιβλητικές προσόψεις κτιρίων παρελαύνουν μετά τα μεσάνυχτα αγαπημένοι συγγραφείς-μύθοι  όπως ο Χέμινγουέι, ο Φιτζέραλντ, η Γετρούδη Στάιν, ο Τ.Σ. Έλλιοτ. Αλλά και ζωγράφοι-ιερά τέρατα της τέχνης όπως ο Πικάσσο, ο Νταλί, ο Γκογκέν, ο Ντεγκά, ο Λωτρέκ. Κάπου δε ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχει και ένας μεγάλος σκηνοθέτης όπως ο Μπουνιουέλ καθώς και ο εξαίρετος της τζαζ μουσικής Κόουλ Πόρτερ. Ένας φόρος τιμής από τον σκηνοθέτη του "Μανχάταν" σε όλους αυτούς που αγάπησε. Αλλά μήπως δεν είναι και δικοί μου αγαπημένοι. Όλα είναι ονειρικά και αυτό σε καθηλώνει αλλά και σε ανακουφίζει μαζί. Μια απόδραση από τον κόσμο της σκληρής πραγματικότητας στον κόσμο της υψηλής ποιότητας και αισθητικής μιας άλλης εποχής. Στο Παρίσι του '20 αλλά και και στην εποχή της "μπελ επόκ".

Η υπόθεση του έργου*:
Η ιστορία αρχίζει στο σημερινό Παρίσι, με τον ρομαντικό Γκιλ (πολύ καλός στο ρόλο ο Οουεν Γουίλσον, που εδώ εκπροσωπεί το alter ego του Γούντι Αλεν), έναν Αμερικανό σεναριογράφο, που φιλοδοξεί να εκδώσει και μυθιστόρημα, να φτάνει μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, Ινέζ (Ρέιτσελ ΜακΑνταμς), για ένα πολιτιστικό ταξίδι πριν από το γάμο τους. Ταξίδι προσφορά από τον πλούσιο επιχειρηματία πατέρα της Ινέζ, που τους συνοδεύει μαζί με τη γυναίκα του. Η Ινέζ προτιμά να περιφέρεται στη γαλλική πρωτεύουσα μαζί με μια φίλη της και να φλερτάρει τον Πολ (Μάικλ Σιν), έναν παλιό συμφοιτητή της και επιδειξία γνώσεων. Ο Γκιλ επιλέγει την αναζήτηση του ρομαντικού Παρισιού που πάντα ονειρευόταν να γνωρίσει. Η ευκαιρία τού δίνεται όταν τα μεσάνυχτα, με το χτύπημα μιας καμπάνας, ένα ρετρό αυτοκίνητο σταματά μπροστά του και οι επιβάτες του τον καλούν να πάει μαζί τους σ' ένα πάρτι. Το πάρτι γίνεται στο Παρίσι της δεκαετίας του '20, όπου ο Γκιλ γνωρίζει τον Σκοτ και τη Ζέλντα Φιτζέραλντ, τη Γερτρούδη Στάιν, τον Χέμινγουεϊ, τον Κόουλ Πόρτερ, τον Τ.Σ. Ελιοτ, τον Πικάσο, τον Νταλί, τον Μπουνιουέλ (με μια ευφυή αναφορά στην κατοπινή δημιουργία του «Εξολοθρευτή αγγέλου») ή και άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες της εποχής.

Ο Γκιλ θα συνεχίσει, κάθε βράδυ, τα μεσάνυχτα, το ρομαντικό αυτό ταξίδι του στο παρελθόν. Θα γνωρίσει και άλλους καλλιτέχνες, μαζί και το κορίτσι των ονείρων του, την Αντριάνα (Μαριόν Κοτιγιάρ), μούσα και ερωμένη ζωγράφου, ενώ η Γερτρούδη Στάιν (Κάθι Μπέιτς) δέχεται να διαβάσει το χειρόγραφο του βιβλίου του. Με την Αντριάνα, που είναι ανικανοποίητη με τη δική της εποχή, θα κάνει μια πιο βαθιά βουτιά στο παρελθόν, στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, όπου θα γνωρίσει τους καλλιτέχνες της τότε εποχής (Γκογκέν, Λοτρέκ, Ντεγκά κ.ά.).

Η φωτογραφία και το καστ της ταινίας είναι υπέροχα. Η δε Μαριόν Κοτιγιάρ τέλεια στο ρόλο της ξεχωρίζει. Πολύ καλός και ο Όουεν Ουίλσον στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ταινία επιβεβαιώνει την τάση του ανθρώπου να εξιδανικεύει πάντα το παρελθόν και να απαξιώνει το παρόν. Αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι, εμείς οι άνθρωποι βιώνουμε σκληρά το παρόν, νοσταλγούμε το παρελθόν και ονειρευόμαστε το μέλλον. Ειδικά για όσους δεν μπορούν να πάνε σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο και να κλείσουν θέση, τη συστήνω ανεπιφύλακτα.

*enet.gr

"Το μέλλον είναι μια εύφορη γη για όνειρα" (Ανατόλ Φράνς)

Πολύ σπουδαία λόγια από έναν σπουδαίο Γάλλο λογοτέχνη της εποχής του. Ο Ανατόλ Φρανς έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την κοινωνικοπολιτική σκέψη. Υπήρξε "τρομερό παιδί" για τα γαλλικά γράμματα και έβαλε καινούρια δεδομένα στην προσέγγιση του ανθρώπου και τον ρόλο του στην κοινωνία. Ειδικά σήμερα που γίνονται ανά την υφήλιο, τόσες συγκρούσεις ιδεών, πολιτισμών και οικονομικών συμφερόντων, όλοι μας να τον διαβάσουμε. Έχουμε πολλά να διδαχθούμε γιατί εκτός όλων των άλλων, οι αντιλήψεις του είναι και σύγχρονες.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Jacques – Anatol – Francois Thibault. Γεννήθηκε στο Παρίσι 16 Απριλίου του 1844. Ήταν μοναχογιός της Αντουανέτας Γκαλά και του βιβλιοπώλη Φρανσουά - Νοέλ Τιμπώ, ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου«Librairie France», ο οποίος φρόντισε να του δώσει καλήμόρφωση στο «Collège Saint-Stanislas», όπου έστελναν τουςγόνους τους οι αριστοκράτες και οι μεγαλοαστοί. Στην διάρκεια των εκεί σπουδών του (από το 1855 μέχρι το 1862), η υπεροψία των πλούσιων συμμαθητών τον έκανε συνειδητοποιημένο δημοκράτη και άθεο.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1864 (στο «Ecole des Chartes» αλλά και με ιδιωτική μελέτη) και δύο χρόνια μετά, το 1866, προσλήφθηκε στις εκδόσεις του Αλφόνς Λεμέρ, εκδότη των ποιητών του λεγόμενου «Παρνασσού». Έγινε θαυμαστής του γνωστού αντιχριστιανού «παρνασσιστή» ποιητή Λεκόντ ντε Λιλ, ενώ παράλληλα, από τα βιβλία που είχε στην κατοχή του ο πατέρας του, διάβαζε μανιωδώς όλα όσα είχαν να κάνουν με την Γαλλική Επανάσταση και τους πρωταγωνιστές της.

Το 1876, χρονιά κατά την οποία εξέδωσε το αρχαιόφιλο ποιητικό του έργο «Les NocesCorinthiennes», έγινε βοηθός βιβλιοθηκάριου στην Γερουσία και παρέμεινε στην θέση έως το 1890, εξασφαλίζοντας αρκετό ελεύθερο χρόνο για την προσωπική του πνευματική ανάπτυξη. Σε αυτήν την περίοδο κατέθετε τακτικές συνεργασίες στα περιοδικά «Σφαίρα» και «Εικονογραφημένο Σύμπαν» και εξέδωσε την νουβέλα «Το έγκλημα του Συλβέστρου Μποννάρ» («Le Crime de Sylvestre Bonnard», 1881), που βραβεύθηκε από την Γαλλική Ακαδημία.

Ήδη από τον Απρίλιο του 1877 είχε νυμφευθεί την Βαλερί Γκερέν ντε Σοβίλ με την οποία είχε αποκτήσει μία θυγατέρα, την Σουζάν. Όμως τον Σεπτέμβριο του 1886 γνωρίστηκε με την μαντάμ Αρμάν ντε Καιγιαβέ της οποίας το «σαλόνι» αποτελούσε το κέντρο της φιλολογικής ζωής του Παρισιού, την ερωτεύθηκε σφόδρα και μετά από μερικά χρόνια, το 1893, πήρε διαζύγιο. Η παθιασμένη σχέση του με την μαντάμ Αρμάν ντε Καιγιαβέ τού ενέπνευσε τα μυθιστορήματα «Thaïs» (1890) και «Le Lys rouge» (1894), ενώ το 1895 εξέδωσε ένα βιβλίο αφορισμών με τίτλο «Ο Κήπος του Επίκουρου» («Le Jardin d' Épicure»), μέσα στο οποίο εξέφραζε με την μεγαλύτερη ένταση τον αστικό σκεπτικισμό και ηδονισμό που διέπνεε την Γαλλική κουλτούρα της εποχής, αλλά εν γένει και το υπόλοιπο συγγραφικό έργο του ιδίου.

Από το 1886 είχε αναλάβει λογοτεχνικός διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας «Οι Καιροί» («Le Temps»), θέση που κράτησε μέχρι το 1893. Από την άνοιξη του 1893, έτος κατά το οποίο εξέδωσε το «La Rotisserie de la Reine Pedauque», στο οποίο γελοιοποιούσε τους αποκρυφιστές, άρχισε να γράφει άρθρα κοινωνικής κριτικής στην «Ηχώ του Παρισιού» υπό τον τίτλο «Οι γνώμες του κυρίου Ζερόμ Κουανιάρ» («Les Opinions de Jerome Coignard»), μέσα από τα οποία ασκούσε αυστηρή κριτική στους θεσμούς και εκδήλωνε συμπάθεια για τον κοινό καθημερινό άνθρωπο. Οι μέσα από τα άρθρα αυτά επιθέσεις του κατά της Εκκλησίας, του στρατού, της Δικαιοσύνης και των ανάλγητων μορφωμένων, τον έκαναν σύντομα να αποκτήσει σοβαρή πολιτική διάσταση. Στο κύρος του προσέθεσε πολλά η 4τομη «Σύγχρονη Ιστορία» του («Histoire contemporaine», 1897 - 1901), ενώ ήδη από το 1896 είχε γίνει δεκτός στην Γαλλική Ακαδημία και λίγο μετά είχε προσχωρήσει στο γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Το 1907 έγινε επίτιμος πρόεδρος της «Διεθνούς Λίγκας για την Ορθολογική Εκπαίδευση των παιδιών» («Ligue Internationale pour l’ Education Rationnelle de l’ Enfance») την οποία είχε ιδρύσει στο Παρίσι ο ισπανός αναρχικός παιδαγωγός Φραντσέσκο Φερρέρ. Θερμότατος υπερασπιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συνέγραψε πολλά ακόμα βιβλία, με πιο σημαντικά τα «Οι Θεοί διψούν» («Les Dieux ont soif», 1912), «Η ανταρσία των Αγγέλων» («La Révolte des anges», 1914) και μία βιογραφία της Ζαν ντ’ Αρκ (1908). Εξαιτίας του αντιθεοκρατικού και αθεϊστικού πνεύματος των περισσότερων έργων του (χαρακτηριστική είναι η ειρωνική φράση του «τύχη είναι το ψευδώνυµο που χρησιμοποιεί ο Θεός όταν φοβάται να υπογράψει»), τα βιβλία του Φρανς μπήκαν στην λίστα («Index») απαγορευμένων βιβλίων («Libri prohibiti») της Καθολικής Εκκλησίας.

Τον Οκτώβριο του 1920 νυμφεύθηκε την κατά 27 χρόνια νεότερή του Έμμα Λαπρεβότ (Emma Laprevotte), πρώην καμαριέρα τής μαντάμ Αρμάν ντε Καιγιαβέ, το 1921 ταξίδεψε στην Στοκχόλμη όπου του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας και την επόμενη χρονιά δημοσίευσε στην «Ουμανιτέ» τον «Χαιρετισμό προς τα Σοβιέτ», για να χάσει όμως όλες τις ψευδαισθήσεις του λίγο αργότερα, όταν οι Γάλλοι διανοούμενοι καταγγέλθηκαν ως «ανεπιθύμητοι ερασιτέχνες» από το 40 Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς στην Μόσχα.

Πέθανε στην Τουρ στις 12 Οκτωβρίου 1924, 6 μήνες μετά από τους εορτασμούς της πόλης του Παρισιού για τα ογδοηκοστά γενέθλια του «τρομερού παιδιού» του, και αφού είχε ήδη δει τον θάνατο της θυγατέρας του το 1917, της ερωμένης του μαντάμ Αρμάν ντε Καιγιαβέ το 1910 και την αυτοκτονία μίας ακόμη γυναίκας (μιας αμερικανίδας την οποία είχε απορρίψει) το 1911. Τάφηκε στο νεκροταφείο του Neully - sur – Seine κοντά στο Παρίσι. Το σύνολο των έργων του εκδόθηκε κατά την περίοδο 1925 – 1935 σε 25 τόμους.

σημείωση: οι πληροφορίες προέρχονται από τον εξαιρετικό Βλάσση Ρασσιά.

H χρονιά της σιωπής...

Οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου αντικαταστάθηκαν από την αμήχανη βουβαμάρα του Σεπτέμβρη. Σιωπή σε αυτά που γίνονται γύρω σου, σιωπή σε αυτά που συνέβησαν, σιωπή σε αυτά που έρχονται. Νοιώθεις να έχεις "στεγώσει", να έχεις μείνει από "δυνάμεις", να σου έχει σωθεί το "λάδι". Η απογοήτευση έχει "κάτσει" για τα καλά επάνω σου. Για ποιά "αλληλεγγύη", ποιά "μαζικότητα", ποιόν "αγώνα" σου μιλάνε, όταν όσες φορές στο παρελθόν συμμετείχες σε κκοινωνικές προσπάθειες για ένα καλύτερο αύριο, σχεδόν πάντα κάποιος "σύντροφος" σου μεταμφιεζόταν σε σύγχρονο Εφιάλτη για να μαχαιρώσει πισώπλατα τα ιδανικά σου. Η προδοσία και η αχαριστία ίδιον των ανθρώπων. Λίγοι είναι αυτοί που μπορούν και στέκονται πάνω στο τρεμάμενο σχοινί της αξιοπρέπειας. Αλλά αυτοί οι λίγοι δεν φτάνουν για να αλλάξουν την ανθρώπινη "φύση".
Και μετά από όλα αυτά, το μόνο που σου μένει είναι ο μοναχικός αγώνας. Άμυνα στα "εξ οικείων τα βέλη". Αυτοεξορία στον δικό σου μικρόκοσμο.
Αυτό που σε χαρακτηρίζει τώρα είναι η σιωπή...

Αγκίστρι, ένα τοσοδούλι γαλαζοπράσινο πετραδάκι!...

Ενας μικρός παράδεισος απέναντι από την Αττική. Το περισσότερο πράσινο που συναντάς σε όλη την Ελλάδα. Το τυρκουάζ του νερού. Το λευκό της άμμου. Το μικρό μέγεθος που τόσο ταιριάζει με τα ανθρώπινα μέτρα. Όλο το νησί χωράει στην αγκαλιά σου. Η απόλυτη αίσθηση του μικρού, του ήσυχου, του ωραίου. Όλα αυτά είναι το Αγκίστρι...

Επιστροφή...

Καλώς σας ξαναβρήκα και καλό μας φθινόπωρο!...

Σταγόνες καλοκαιριού...

Αύγουστος πια. Μύρισε καλοκαίρι ελληνικό. Διάλειμμα στη τσαλαπατημένη καθημερινότητα μας. Απόδραση από τη μιζέρια της πόλης. Έρωτας μέσα στις μυρωδιές της φύσης. Θύμησες της παιδικής σου ανεμελιάς. Ταξείδι στο όνειρο.
Σε λίγο αφήνω την μονοτονία μου. Μια μονοτονία που η αίσθηση της δεν λιγοστεύει με το κυνήγι του λιγωμένου Παρασκευοσαββατοκύριακου. Η αγχωμένη φυγή της Παρασκευής καταλήγει στην πικραμένη επιστροφή της Δευτέρας. Ανάμεσα τους μεσολαβούν βιαστικές κινήσεις και στρεσαρισμένες σκέψεις. Όχι δεν είναι το ίδιο με μια απουσία πολλών ημερών. Στην συνεχή ¨διακοπή", αισθάνομαι τον χρόνο να περνάει από πάνω μου και να φεύγει, αφήνοντας με πίσω. Ξέρω πως πάλι θα γυρίσω πίσω. Όμως για αυτό το καλοκαίρι που μένει ακόμα πρέπει να αφήσω το "παρόν" που τόσο με καταπιέζει, να πάψω να σκέφτομαι το "μέλλον" μου, να ψάξω να βρω το παρελθόν μου. Σιαγόνες καλοκαιρινές να με πλημμυρίσουν. Να ζήσω ξανά, όλα τα καλοκαίρια μου μαζί. Θέλω να νιώσω πάλι αυτή την απίστευτη προσμονή για τη θάλασσα των παιδικών μου χρόνων. Τη στρωματσάδα κάτω από τα πεύκα. Τη  μυρωδιά από το ρετσίνι. Το "τράβηγμα" της επιδερμίδας από το ξεχασμένο για ώρες αλάτι. Το "παπάριασμα" από τις τόσες ώρες στο νερό. Το έντονο άρωμα της καρύδας. Την αχόρταγη όρεξη για τις γεμιστές ντομάτες. Τα μπουγιέλα μετά το φαγητό. Το σακίδιο που "γύρισε" τα Κυκλαδονήσια. Τα λεφτά να μη φτάνουν για άλλο ένα πλοίο. Τα αυτοσχέδια πάρτυ με προσκεκλημένους-απρόσκλητους, τους πάντες. Τα νυχτερινά μπάνια χωρίς μαγιώ. Τα ζευγάρια με τα ατελείωτα κολλημένα χείλη. Τα ερωτικά παιχνίδια του εδώ και τώρα. Τα μεθύσια με το ούζο και τα ρακόμελα. Τα κλεμμένα σταφύλια. Το καρπούζι που παγώνει στο φυσικό "ψυγείο". Τις "επιθέσεις" στους  κατά παραγγελία αστακούς. Το λευκό του ασβέστη που σμίγει με το γαλανό του ουρανού. Το κυριλέ δωμάτιο στο "μπαλκόνι" της Σαντορίνης. Την υπέροχη ποιότητα καλού γούστου που σου βγάζει η Μύκονος. Την αρχοντιά της Παροικιάς.  Την αξέχαστη αίσθηση του νερού πάνω στο κορμί, κολυμπώντας στο Ναυάγιο στη Ζάκυνθο. Την αφρικάνικη ομορφιά του Λυβικού ιδίως με τη Γαύδο και τη Χρυσή. Τα υδάτινα χρώματα της Σερίφου. Το πράσινο-γαλάζιο της Σάμου. Την  κουκλίστικη Σύμη. Την εκπληκτική Ανάφη με όλες της τις παραλίες την μία καλύτερη από την άλλη. Την γαλαζοπράσινη Αμμουλιανή. Την λευκή άμμο της  Ελαφονήσου. Το ήσυχο Κυπαρίσσι με τα καπετανόσπιτα του. Τον τόσο ταπεινά όμορφο Άη-Στράτη. Και τόσα άλλα μέρη που μου διαφεύγουν τώρα.
Μια απλή σταγόνα της ζωής είμαστε ο καθένας μας, τόσο ευάλωτη.  Μια καλοκαιρινή σταγόνα που μπορεί να  λαμπυρίζει χαρούμενη από το κρασί του έρωτα που νοιώθει και που ζει.
Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές σε όλους!...