Τριήμερη φυγή!...

Γιάννινα, Παρασκευή ώρα 3 μετά τα μεσάνυχτα. Μόλις έχουμε φτάσει από Αθήνα για να εκμεταλευτούμε το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Τα καινούρια μαγαζιά προς τη λίμνη, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ο Παύλος μας περιμένει στο μεζεδοπωλείο του αρνούμενος να κλείσει αν δεν ανοίξει δυο μπουκάλια καλό Γαλλικό κρασί για να μας ευχαριστήσει. Το ρουφάμε με την ικανοποίηση της ξεγνοιασιάς του τριημέρου. Η συζήτηση μας αναπτύσεται για τα χρόνια της αθωότητας μας. Ο Παύλος έχει εγκαταλείψει την απρόσωπη νυχτερινή γοητεία του Πειραιά με τα μαγαζιά που είχε, για χάρη της ανθρώπινης ζωής της γενέτειρας του. Γύρω στις τέσσερις και μισή ένας θαμώνας ο Θανάσης, φεύγει για να ανοίξει το μαγαζί του, ώστε να μας ετοιμάσει να φάμε μια ομολογουμένως καταπληκτική γίδα! Πέντε και μισή το ξημέρωμα παίρνουμε το δρόμο για τα Ζαγοροχώρια με τελικό προορισμό το χωριό του φίλου μας, το Δίλοφο. Περίπου στις έξη το γαλακτερό ξεκίνημα της μέρας μας βρίσκει να προσπαθούμε να βάλουμε αλυσίδες καθ' ότι η λόγω του πάγου "ανάβαση" καθίσταται αδύνατη. Μετά από είκοσι λεπτά φθάνουμε στον προορισμό μας. Το χιόνι είναι γεναιόδωρο. Μπαίνουμε σπίτι, ένα σπίτι εκατόν πενήντα ετών και προσπαθούμε να το ζεστάνουμε ενώ τακτοποιούμε και τα πράγματα μας. Κάποια στιγμή ξαπλώνουμε να κοιμηθούμε για κανα-δυο ώρες. Όταν σηκωνόμαστε, το κέφι είναι απίστευτο. Η μέρα κυλάει με ανέμελες συζητήσεις, γέλιο και απίστευτες ποσότητες τσίπουρου συνοδεία μεζέδων στα δύο στέκια του χωριού όπου μαζεύονται ντόπιοι και επισκέπτες.

Την επόμενη ημέρα φτιάχνουμε ένα πλουσιότατο πρωϊνό που το απολαμβάνουμε χαζεύοντας την απίστευτα διαρκή χιονόπτωση στο χωριό! Όλα πνίγονται στο χιόνι! Τί ευτυχία! Το μεσημέρι αποφασίζουμε να πάμε να φάμε στους Κήπους, ένα διπλανό χωριό σε ένα υπέροχα διακοσμημένο μαγαζί. Περνάμε καλά και το απόγευμα επιοστρέφουμε στη "βάση" μας. Μετά από μόλις δύο ώρες, ήδη το τσίπουρο ρέει άφθονο! Το βράδυ οι τσιπουρομεζέδες ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη!Ξενυχτάμε ευτυχισμένοι και κοιμόμαστε όλοι με μια υπέροχη ζαλάδα.

Την επαύριον ξημερώνει Καθαρή Δευτέρα. Το πλούσιο πρωϊνό που φτιάχνουμε στην ξυλόσομπα μας στανιάρει πρταγματικά. Το χιόνι πέφτει αδιάκοπα κάνοντας την ατμόσφαιρα παραμυθένια. Ξεχυνόμαστε στα υπέροχα καλντερίμια του Δίλοφου. Μαγεία! Παράδοξο είναι αλλά τελικά, η ζωή είναι ωραία. Τρώμε και ρουφάμε πρωτότυπα σαρακοστιανά. Σε λίγο ξεκινάει ο δρόμος του γυρισμού. Τα καλά διαρκούν λίγο αλλά αυτή είναι η ζωή...






.