Ελληνικό κράτος: ένα άδειο τρένο χωρίς πιλότο με πορεία στο πουθενά...

Υφάκι δήθεν, πιθηκίσια συμπεριφορά, προβολή του ισχυρού, παραμέρισμα του αδύνατου. Το τυχαίο και πρόχειρο σε βάρος της δημιουργικής δουλειάς. Ανυπαρξία ποιότητας σε μια ζωή για το σήμερα, αδιαφορώντας για το αύριο. Ένας λαός αισθηματίας με χαλιναγωγημένα τα ένστικτα του σε μια άγνωστη γι αυτόν πορεία. Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια υπέροχη από τη φύση της, χώρα.
Κι όμως υπάρχει ένα υγειές κομμάτι -μικρή αλλά ισχυρή μειοψηφία- της ελληνικής κοινωνίας που αντιστέκεται στην εξουσία των "μετρίων". Ως πότε ακόμα;
Παιδιά βαστάτε γερά!...