4 Οκτ 2008

Μ' αγαπά δε μ' αγαπά;...


Πόσα χρόνια σπαταλάμε από τη ζωή μας για να απαντήσουμε στο αιώνιο ερώτημα της καρδιάς. Στη σκέψη μας τριγυρίζει η εικόνα μιας μαργαρίτας με μαδημένα σέπαλα από τα δικά μας χέρια -όπως τότε που είμασταν παιδιά- που πασχίζουν να βρουν την αλήθεια: μ' αγαπά ή δε μ'αγαπά;

Εσείς το βρήκατε; σας αγαπάει ή δεν σας αγαπά;

9 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Την καρδιά, καρδιά μου απόψε μπρος στα πόδια σου πετώ.." μου επαναλαμβάνει πάνω από δυο δεκαετίες τώρα...
Ε, τι στο καλό...αλήθεια θα λέει...

;-)))

Καλό σου βράδυ,
φιλί στο γιόκα σου,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

greendim είπε...

Γλαρένια μου αγκαλιά...
σε υπερευχαριστώ!...
σε αγαπώ για την ευαισθησία σου...

Ανώνυμος είπε...

στα χέρια σου κρατάς τη μαργαρίτα της καρδιάς μου. σκορπάς όλο το λευκό της. Γιατί?

Όναρ είπε...

Όπως πολύ σωστά λες, αν είχαμε βρει την απάντηση θα είχε τελειώσει και η ζωή..οπότε ευτυχώς που ακόμα ψάχνουμε..Καληνύχτες παρακολούθησης..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

:-)))

Καλό σου βράδυ και ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

greendim είπε...

Χαρά μου...
για να κοιμηθώ "επάνω" της και να ονειρευτώ...

greendim είπε...

Όναρ...
μου αρέσει πολύ η "παρακολούθηση" σου...

greendim είπε...

φύρδην-μίγδην...
καλή βδομάδα και σε σένα καλή μου...

Eyblogia είπε...

εγώ με αγαπάω...άρα, μ' αγαπάει δε μ' αγαπάει, εγώ έχω τις "καβάντζες" μου...Και εξάλλου, τι ξέρει ένα λουλούδι? Γιατί πρέπει να θυσιάσει τα φύλλα του για τις δικές μου απορίες?Εγωιστικό και καθόλου οικολογικό θα έλεγα.Λέω να αλλάξουμε: να μαδάμε χαρτιά υγείας! (γεια σου ξανά λοιπόν...)